مینی ایمپلنت های دندانی

کالج آمریکایی پروتزهای دندانی تخمین زده است که حدود ۱۷۸ میلیون آمریکایی حداقل یک دندان خود را از دست داده اند. ایمپلنت های دندانی یک انتخاب محبوب برای جایگزینی یک یا چند دندان از دست رفته یا پوسیده هستند.

مینی ایمپلنت های دندانی یک نوع جدیدتر از ایمپلنت دندانی هستند که در آنها از یک پیچ یک تکه، با قطری کمی کوچکتر از ۳ میلی متر (میلی متر) استفاده می کنند- کمی بیشتر از ۱۰/۱ یک اینچ. پیچ های ایمپلنت های دندان سنتی از ۲ قطعه ساخته شده اند و قطر بین ۲۵/۳ و ۵ میلی متر (حدود ۱۲/۰ تا ۲/۰ اینچ).

مینی ایمپلنت های دندانی گزینه های خوبی برای افرادی هستند که قادر به دریافت ایمپلنت های سنتی دندانی نیستند. اما آنها مناسب همه از دست رفتگی ها دندانی نیستند.

به خواندن این مقاله ادامه دهید تا بیشتر در مورد مزایا، اینکه چه افرادی ممکن است واجد شرایط نباشند، و گزینه های موجود برای مینی ایمپلنت های دندانی یاد بگیرید. بعلاوه، یاد بگیرید که آیا آنها ممکن است برای شما مناسب باشند یا خیر.

مینی ایمپلنت های دندانی چه مزایایی دارند؟

مینی ایمپلنت های دندانی می توانند برای جایگزینی یک یا چند دندان از دست رفته، یا برای تثبیت پروتزهای مصنوعی استفاده شوند.

این نوع ایمپلنت ها چندین مزیت احتمالی ارائه می دهند، از جمله:

• جراحی کمتر تهاجمی: مینی ایمپلنت های دندانی را می توان با استفاده از بی حسی موضعی قرار داد. این فرایند بسیار کمتر از ایمپلنت های سنتی دندانپزشکی تهاجمی است و ممکن است کمتر دردناک باشد.
• زمان بهبود سریع تر. اندازه کوچک و روش حداقل تهاجمی مورد استفاده برای قرار دادن مینی ایمپلنت های دندانی به این معنا است که بسیاری از افراد سریعتر بهبود پیدا می کنند.
• هزینه کمتر. هزینه های مینی ایمپلنت های دندانی می توانند متفاوت باشند. اما آنها اغلب ارزان تر از ایمپلنت های دندانی سنتی هستند.
• استخوان فک با تراکم کمتر نیاز است. ایمپلنت های دندانی سنتی به یک مقدار مشخص حجم استخوان فک برای حمایت از اندازه آنها نیاز دارند. مینی ایمپلنت ها کوچکتر هستند و به حجم چندانی استخوان فک نیاز ندارند. این باعث می شود آنها برای افرادی مناسب باشند که در نتیجه از دست رفتن دندان، آسیب، یا از دست دادن استخوان به علت شرایطی مانند پوکی استخوان، از تراکم استخوان فک آنها کاسته شده است.
• می توانند بدون پیوند استخوان انجام شوند. افراد بدون توده کافی استخوان فک برای حمایت از ایمپلنت های دندانی سنتی، اغلب قبل از کاشت ایمپلنت های دندانی به پیوند استخوان فک نیاز دارند. پیوند استخوان می تواند تا یک سال طول بکشد تا به طور کامل بهبود یابد. استفاده از مینی ایمپلنت های دندانی می تواند از نیاز به پیوند استخوان جلوگیری کند.
• نتایج سریع تر. ایمپلنت های دندانی سنتی به چندین مرتبه مراجعه نیاز دارند. علت این است که تا بهبود کامل فک و لثه ها نمی توان روکش های دندانی را روی پیچ های ایمپلنت های دندانی سنتی قرار داد داد. با این حال، دندان های جایگزین اغلب می توانند در همان روز روی مینی ایمپلنت های دندانی به عنوان یک فرایند ایمپلنت قرار بگیرند.
• می تواند در نواحی کوچک تر دهان قرار بگیرد. مینی ایمپلنت های دندانی اغلب گزینه بهتری برای جایگزینی دندان های کوچک هستند و یا مناسب قرار گیری در فضاهای باریک هستند، و همچنین برای افراد با فک های کوچک بهتر هستند.
• جایگذاری و ترمیم آنها کمتر دردناک است. اندازه کوچک مینی ایمپلنت های دندانی باعث می شود هم قرار دادن و هم ترمیم آنها کمتر از ایمپلنت های دندانی سنتی دردناک باشد.
• دائمی تر از بریج ها یا پروتزهای دندانی مصنوعی هستند. بریج ها و پروتز های مصنوعی می توانند به افرادی که دندان از دست رفته دارندکمک کنند. اما آنها نباید به عنوان یک جایگزین برای راه حل های دائمی مانند مینی یا حتی ایمپلنت های دندانی سنتی استفاده شوند.
• از فروپاشی صورت جلوگیری می کند. مینی ایمپلنت داخل استخوان فک شما قرار می گیرد، و اجازه می دهد دندان ها و فک شما مکان و اندازه قبلی خود را حفظ کنند.

مینی ایمپلنت های دندانی می توانند نتایجی با ظاهر طبیعی ارائه دهند:

مینی ایمپلنت های دندانی می توانند نتایجی با ظاهر طبیعی ارائه دهند و سلامت عمومی دندان های شما را بهبود دهند.

چه کسانی گزینه های خوبی برای مینی ایمپلنت های دندانی هستند؟

مینی ایمپلنت های دندانی برای همه، بویژه کودکان یا هر کسی که دهان او به طور کامل رشد نکرده است مناسب نیستند. علت این است که استخوان با رشد بیشتر می تواند ایمپلنت را احاطه کند- درست مانند میخ در یک درخت.

علاوه بر این، آنها برای افرادی که دندان قروچه می کنند نیز مناسب نیستند.

افراد مبتلا به بیماری های خاص نیز عموماً نمی توانند مینی ایمپلنت های دندان را دریافت کنند، از جمله:

• دیابت
• بیماری قلبی- عروقی
• هموفیلی و دیگر بیماری های لخته شدن خون
• بیماری استخوان
• پریودنتیت
• بیماری هایی که روی بهبودی زخم یا استخوان تأثیر می گذارند.

برخی از عوامل سبک زندگی و داروها نیز می توانند روی توانایی شما برای دریافت مینی ایمپلنت های دندانی تأثیر بگذارند، از جمله اگر شما:

• سیگاری هستید.
• بهداشت دهان و دندان شما ضعیف است.
• هر گونه داروی ضد انعقادی مصرف می کنید.
• هر گونه دارویی مصرف می کنید که بهبودی استخوان را کند می کند.
• شیمی درمانی یا پرتو درمانی دریافت می کنید.

مینی ایمپلنت های دندانی به اندازه ایمپلنت های سنتی به تراکم استخوان فک نیاز ندارند، اما مقداری تراکم استخوان نیاز است. به این معنی که اگر پوسیدگی شدید یا تحلیل استخوان داشته باشید ممکن است آنها برای شما مناسب نباشند.

افرادی که لثه ها آنها را به دست می آورند یا آسیب دیده نیز ممکن است قادر به حمایت از ایمپلنت های مینی نباشد.

آیا هیچ نقطه ضعفی برای مینی ایمپلنت های دندانی وجود دارد؟

در بسیاری از موارد، مینی ایمپلنت های دندانی موقت هستند و هدف آنها استفاده به عنوان جایگزینی دائمی برای دندان های کشیده شده نیست.

در حقیقت، این ایمپلنت ها اغلب توسط ارتودنتیست ها تحت عنوان ابزارهای موقت تکیه گاه TAD نامیده می شوند و به عنوان جایگزینی برای هدگیرهای سنتی استفاده می شوند که استفاده از آنها برای بسیاری از افراد دشوار است.

مینی ایمپلنت های دندانی همان ابزارهایی هستند که به عنوان ایمپلنت های بارگیری فوری شناخته می شوند. به این معنی که به محض کشیدن دندان و به جا ماندن یک جای خالی برای کاشت ایمپلنت آنها جایگذاری می شوند.

این شکل قرار گیری سریع ایمپلنت می تواند راحت باشد و کاشت آن می تواند در همان جلسه ای انجام شود که دندان کشیده می شود. با این حال، به این معنی نیز هست که قرار نیست آنها برای مدت زمان طولانی داخل دهان شما باقی بمانند. معمولاً یک ایمپلنت معمولی به این معنا است که فقط به مدت چند ماه تا چند سال در جای خود باقی بماند، قبل از آنکه خارج شود.

مینی ایمپلنت های دندانی چگونه کاشته می شوند؟

نخستین گام در فرایند دریافت مینی ایمپلنت های دندانی، گرفتن عکس رادیوگرافی دندان با اشعه ایکس است. این تصاویر رادیوگرافی با اشعه ایکس به دندانپزشک نشان می دهند که ایمپلنت ها دقیقاً باید کجا قرار داده شوند.

هنگامی که تصاویر رادیوگرافی با اشعه ایکس کامل می شوند، دندانپزشک مراحل زیر را انجام می دهد:

• از بی حسی موضعی برای بی حس کردن لثه ها و فک استفاده می کند.
• با دریل دندانپزشکی یک حفره کوچک داخل فک و در جای دندان ایجاد می کند.
• یک پست دندانی کوچک فلزی را درون حفره قرار می دهد.
• پست ایمپلنت را در جای خود امن و محکم می کند.
• دندان مصنوعی را به پست وصل می کند.
• اطمینان حاصل می کند که دندان مصنوعی به درستی قرار داده شده و امن است

بسیاری از مینی ایمپلنت های دندانی نیازی به ایجاد حفره ندارند زیرا رزوه های پیچ داخل استخوان قرار می گیرند. علاوه بر این، هیچ برش یا بخیه ای برای جایگذاری مینی ایمپلنت های دندانی وجود ندارد.

بسته به نیازهای دندانپزشکی شما، گام های دقیق این فرایند می توانند اندکی متفاوت باشند. اگر شما به چند مینی ایمپلنت دندانی نیاز داشته باشید، ممکن است پست ها قبل از اتصال هر دندان مصنوعی قرار داده شوند.

ریکاوری بعد از کاشت مینی ایمپلنت های دندانی چگونه است؟

ریکاوری بعد از مینی ایمپلنت های دندانی عموماً سریع و آسان است. اکثر افراد متوجه می شوند که ظرف یک یا دو روز بعد از فرایند دندانپزشکی کاشت مینی ایمپلنت های دندانی قادر به بازگشت به فعالیت های معمول خود هستند. در بسیاری از موارد، شما احتمالاً به جلسات بعدی برای پیگیری درمان نیاز نخواهید داشت.

ممکن است مقداری درد و سوزش را پس از فرایند تجربه کنید. یخ یا داروهای ضد درد بدون نسخه مانند ایبوپروفن (ادویل)، می توانند به مدیریت درد کمک کنند. در برخی موارد، دندانپزشک برای کمک به کنترل درد ممکن است دارو تجویز کند.

سعی کنید از خوردن غذاهای سفت یا چسبناک پس از فرایند کاشت مینی ایمپلنت های دندانی خود اجتناب کنید. این احتیاط خطر سست شدن یا خارج شدن ایمپلنت را کاهش می دهد.

در دوره بهبود غذاهای نرم یا مایعاتی مانند سوپ، اسموتی ها، سس سیب، و سیب زمینی پخته شده بخورید. دندانپزشک می تواند به شما توصیه کند که چه زمانی دوباره می توانید یک رژیم غذایی متنوع را از سر بگیرید.

در صورت تجربه کردن هر یک از علائم دور از انتظار زیر پس از فرایند، به یک دندانپزشک یا یکی از متخصصان دندانپزشکی مراجعه کنید:

• درد شدید
• دردی که بیش از چند روز طول می کشد.
• سست شدن یا خارج شدن ایمپلنت یا دندان مصنوعی روی آن.
• بی حسی فک

سخن پایانی

اکنون شما با مینی ایمپلنت های دندانی آشنایی پیدا کرده اید. اگر شما به دنبال راهی برای جایگزینی دندان های از دست رفته خود هستید، اما فضای کافی در استخوان فک شما وجود ندارد یا توانایی قرار گرفتن تحت یک فرایند گسترده را ندارید، آنها یک گزینه عالی هستند. آنها ممکن است گزینه مناسبی برای شما باشند. بعلاوه، آنها ارزان تر هستند و قرار دادن آنها داخل دهان نسبت به نمونه های معمولی آنها، وقت کمتری نیاز دارد. دندانپزشک شما هنگام پیدا کردن یک راه حل برای جایگزینی دندان های از دست رفته شما، به شما اطلاع خواهد داد که آیا مینی ایمپلنت های دندانی بهترین انتخاب برای شما هستند یا خیر. بنابراین، در مورد آنها با او صحبت کنید. این گزینه شما را به شادترین و سالم ترین لبخندی که ممکن است داشته باشید، نزدیک تر می کند.

مینی ایمپلنت های دندانی به مراقبت هایی درست شبیه به دندان های طبیعی نیاز دارند. بدون بهداشت خوب دهان و دندان، آنها می توانند پوسیده یا فرسوده شوند.

اگر شما مینی ایمپلنت دندانی دارید، دندان های خود را دو بار در روز با خمیر دندان فلورایده مسواک بزنید، یکبار در روز نخ دندان بکشید، دهانشویه استفاده کنید، و به طور منظم به دندانپزشک خود مراجعه کنید تا اطمینان حاصل کنید که مینی ایمپلنت های دندانی شما بدون مشکل در جای خود باقی مانده اند. در صورت تشکیل پلاک و تارتار، دندانپزشک شما ممکن است استفاده از خمیر دندان یا دهانشویه های درمانی را توصیه کند.

تا زمانی که از مینی ایمپلنت های دندانی مراقبت شود، آنها راهکارهایی دائمی برای دندان های از دست رفته هستند.

مینی ایمپلنت های دندانی تنها حدود ۲۰ سال است که استفاده شده اند. خیلی زود است که به صورت دقیق بدانیم یک مینی ایمپلنت دقیقاً چه مدت می تواند دوام داشته باشد، اما مانند ایمپلنت های دیگر، احتمالاً آنها سالها دوام خواهند داشت قبل از آنکه به ترمیم یا جایگزینی نیاز داشته باشند.