لک شدن دندان ها با داروی تتراسایکلین

آیا شما نیز یکی از افرادی هستید که به این موضوع فکر می کنند که لکه های دندانی ایجاد شده در نتیجه مصرف تتراسایکلین چگونه درمان می شوند؟

اصطلاحی که برای این نوع دندان ها استفاده می شود “دندان تتراسایکلین tetracycline teeth” است و به دندان هایی اشاره دارد که رنگ آنها در پی استفاده از آنتی بیوتیک تتراسایکلین تغییر قابل توجهی داشته و لک شده اند. معمولاً این تغییر رنگ به شکل لکه های خاکستری یا قهوه ای رنگ به شکل بند یا نوار روی دندان ها ظاهر می شود.

خوشبختانه، دانش پزشکی مدرن به این معنا است که این روزها موارد جدید کمتر بروز پیدا می کنند. اما اگر به دلیل مصرف تتراسایکلین دندان های شما لکه دار شده اند، ممکن است نسبت به ظاهر دندان های خود کمی حساس شده باشید.

بنابراین، آیا دندان های لک شده با مصرف تتراسایکلین را می توان سفید کرد؟

خبر خوب این است که تکنیک هایی وجود دارند که می توانند برای سفید کردن دندان های لک شده با مصرف تتراسایکلین استفاده شوند، اما گاهی اوقات، ممکن است وضعیت دندان ها فراتر از سفید شدن باشد. در این صورت، فرایندهای ترمیمی ممکن است یک گزینه باشند.

در این مقاله، توضیح خواهیم داد که چرا دندان ها تغییر رنگ می دهد و چه کاری می توانید برای آن انجام دهید. ما همچنین به این پرسش ها پاسخ خواهیم داد:

دندان تتراسایکلین چیست؟

علت پشت آن چیست؟

آیا تتراسایکلین باعث پوسیدگی دندان می شود؟

چگونه لکه های ناشی از تتراسایکلین را از روی دندان ها برطرف کنیم؟

ما امیدواریم که این مقاله به شما کمک کند تا در مورد این شرایط و نحوه درمان آن بیشتر اطلاعات کسب کنید.

تتراسایکلین چیست؟

تتراسایکلین یک آنتی بیوتیک قوی است که برای درمان عفونت های باکتریایی که به طور بالقوه تهدید کننده زندگی هستند استفاده می شود. کاربردهای متداول عبارتند از درمان عفونت های مجاری ادراری (UTI)، عفونت های دستگاه تنفسی، آکنه، سوزاک و روزاسه.

گروه داروهای تتراسایکلین در سال ۱۹۴۵ کشف شد و برای نخستین بار در سال ۱۹۴۸ تجویز شد. این دارو یکی از مؤثرترین راه ها برای درمان عفونت های باکتریایی تلقی می شد، و قبل از دهه ۱۹۸۰، این آنتی بیوتیک اغلب برای بیمارانی تجویز می شد که از چنین بیماری هایی رنج می برند. این شامل زنان باردار و کودکان خردسال بود. در آن زمان، علوم دارویی عوارض جانبی این دارو را رمزگشایی نکرده بود، که شامل ایجاد لکه های دائمی روی دندان ها یا تغییر رنگ آنها در کودکانی بود که دندان های آنها کاملاً رشد نکرده بود.

به مرور زمان، لک شدن دندان ها در افرادی کشف شد که این دارو را مصرف می کردند، مطالعات نشان دادند که تتراسایکلین باعث ایجاد لکه های دائمی روی دندان ها می شود. بعداً مشخص شد که این دارو می تواند از موانع جفت عبور کند، به این معنی که اگر یک زن باردار آن را مصرف کند، احتمالاً اثرات این دارو به کودک متولد نشده منتقل می شود. از زمان کشف این واقعیت، برنامه های آگاهی دهی در سراسر جهان برای کاهش استفاده از تتراسایکلین انجام شده اند. در نتیجه، ما شاهد کاهش قابل توجه بروز لکه های ناشی از تتراسایکلین هستیم. اما حتی امروز، هنوز هم افراد بزرگسالی هستند که دندان های آنها لکه های ناشی از مصرف تتراسایکلین را دارند. اگر با کسی مواجه شدید که این شرایط را داشت، احتمالاً به این معنی است که وقتی سن آنها کمتر از ۸ سالگی بوده است برای آنها آنتی بیوتیک تجویز شده است.

دسته بندی لکه های دندانی ناشی از مصرف تتراسایکلین

چهار دسته از لکه های دندانی ناشی از مصرف تتراسایکلین مشاهده شده اند:

• خفیف: لکه های جزئی و یکسان توزیع شده به رنگ های زرد روشن، قهوه ای روشن یا خاکستری روشن، محدود به بخش های نزدیک به سطح جونده تاج دندان، در این دسته قرار می گیرند.
• متوسط: لکه های این دسته کمی عمیق تر هستند و از نظر مکان و مقدار لکه متفاوت هستند. تغییر رنگ می تواند از زرد پر رنگ تا خاکستری یا قهوه ای باشد، اما معمولاً هیچ بندی وجود ندارد.
• شدید: این یک شکل شدیدتر از لکه های دندانی، به رنگ های قهوه ای تیره، خاکستری تیره یا حتی لکه های آبی و بنفش است که روی دندان ها ظاهر می شوند، تکمیل شده با بندکشی.
• غیرقابل تحمل: این بالاترین حالت لک شدن دندان ها با تتراسایکلین است که تا به امروز مشاهده شده است، که شامل رنگدانه های شدید دندان ها، از جمله لکه های بسیار تیره و بندهای کاملاً متمایز.

گرچه افراد ممکن است انتخاب کنند که با لکه های خفیف یا حتی متوسط زندگی کنند، اما زندگی کردن با موارد شدید و غیرقابل تحمل لک شدن دندان ها با تتراسایکلین ممکن است برای عزت نفس بسیار چالش برانگیز باشد.

عواملی که با تغییر رنگ دندان ناشی از مصرف تتراسایکلین ارتباط دارند

 

لک شدن دندان ها به دلیل مصرف تتراسایکلین تا میزان زیادی به عوامل زیر بستگی دارد:

• دوز آنتی بیوتیک
• طول درمان
• مرحله کلسیفیکاسیون دندان ها

گرچه لکه ها می توانند از زرد/ خاکستری تا قهوه ای متفاوت باشند، اما معمولاً، دندان های خاکستری رنگ در کودکانی که این دارو را مصرف می کنند یافت می شود. تغییر رنگ می تواند روی یک دندان کامل تأثیر بگذارد، یا لکه ها می توانند به شکل بندهای افقی (مانند نوارها) ظاهر شوند که از روشن تا تیره متغیر هستند.

لک های دندانی ناشی از مصرف تتراسایکلین با لکه های ناشی از مصرف مینوسیکلین متفاوت هستند. مینوسیکلین یکی از انواع آنتی بیوتیک ها است، بنابراین آن نیز تحت عنوان درمانی برای عفونت های باکتریایی تجویز می شود. گرچه این دارو نیز باعث لک شدن دندان ها و تا حدودی باعث تغییر رنگ آنها می شود، اما اثرات هر دو دارو متفاوت هستند، دندان هایی که تحت تأثیر تتراسایکلین قرار گرفته اند زیر نور فرا بنفش رنگ زرد فلورسنت هستند. علاوه بر این، دندان های دائمی نسبت به دندان های شیری، تغییر رنگ پراکنده تر و کم رنگ تری را نشان می دهند.

ممکن است فکر کنید که چرا تغییر رنگ دندان ها فقط کودکان را تحت تأثیر قرار می دهد. دلیل این است که این اتفاق با روند کلسیفیکاسیون دندان ها ارتباط مستقیم دارد. کلسیفیکاسیون دندان ها حتی قبل از تولد ما آغاز می شود (در سه ماهه دوم بارداری) و تا هشت سالگی ادامه دارد.

اگر کودکانی که دندان های آنها هنوز در حال کلسیفیه شدن هستند در معرض تتراسایکلین قرار گیرند، دارو به سطح بیرونی دندان متصل می شود و باعث ایجاد لکه دائمی می شود. همچنین، مکان دقیقی که تغییر رنگ دندان اتفاق می افتد، ارتباط مستقیمی با مرحله رشد دندان در زمان قرار گرفتن در معرض دارو دارد.

از آنجا که پزشکان اکنون می دانند که چه چیزی باعث لک شدن دندان ها با تتراسایکلین می شود، به طور کلی از تجویز این دارو برای زنان باردار و کودکان خردسال خودداری می کنند.

آیا تتراسایکلین در بزرگسالان باعث لک شدن دندان ها می شود؟

تتراسایکلین به دلیل تشکیل ترکیبات ارتوفسفات تتراسایکلین کلسیم غیر محلول در مینای دندان، باعث تغییر رنگ دائمی دندان های کودکان می شود. این ترکیبات در معرض نور تیره می شوند، که منجر به خاکستری یا قهوه ای شدن دندان ها می شود. تغییر رنگ دندان، در افراد بزرگسال نیز می تواند رخ دهد، اما به دلیل عدم وجود کلسیم آزاد در مینای دندان، کمتر برجسته می شوند. همچنین گزارش شده است که در ۳ تا ۶% از افراد بزرگسالی که بیش از یک ماه، مینوسیکلین را با دوز روزانه بیش از ۱۰۰ میلی گرم مصرف کرده اند، این دارو باعث تغییر رنگ دندان ها شده است.

در اصل، تغییر رنگ دندان در نتیجه مصرف تتراسایکلین در درجه اول در کودکان مشاهده می شود. با این حال، ممکن است گاهی اوقات در بزرگسالان نیز اتفاق بیفتد. هنگامی که لکه های دندانی در افراد بزرگسال بروز پیدا می کنند، ممکن است کاملاً برگشت پذیر باشد.

این واقعیت در این مورد نشان داده شده است، که در آن یک زن ۵۴ ساله پس از ۴ هفته مصرف داروی تتراسایکلین برای بلفاریت blepharitis، دچار لکه های قهوه ای رنگ روی دندان های خود شد. با این حال، مراجعه منظم به دندانپزشک و یک درمان پاکسازی ساینده گسترده منجر به از بین رفتن کامل لکه ها شد.

آیا تتراسایکلین باعث پوسیدگی دندان می شود؟

گرچه بیشتر دندانپزشکان متخصص خاطر نشان می کنند بدترین کاری که تتراسایکلین می تواند انجام دهد، لک کردن دندان ها در کودکان است، اما برخی از پزشکان بر این باورند که تتراسایکلین ممکن است باعث پوسیدگی دندان ها شود. این دارو گاهی اوقات می تواند به فسفات کلسیم موجود در دندان های کودکان خردسال متصل شود. این منجر به جذب آن توسط بافت های دندانی می شود.

در نتیجه این جذب، مینای دندان هایی که تحت تأثیر قرار گرفته اند می تواند آسیب ببیند و این می تواند منجر به ایجاد فرو رفتگی و مستعد شدن دندان ها به ایجاد حفره شود.

آیا می توان دندان های لک شده ناشی از مصرف تتراسایکلین را سفید کرد؟

لکه های دندانی ناشی از تتراسایکلین داخل دندان ها (درونی) هستند. به این معنا که دندان های آسیب دیده نمی توانند با محصولاتی مانند خمیر دندان، نوارها و کیت های سفید کننده خانگی سفید شوند.

اما به این معنا نیست که خلاص شدن از شر لکه های ایجاد شده روی دندان ها ناشی از تتراسایکلین از طریق سفید کردن امکان پذیر نیست. بلیچینگ تخصصی داخلی دندان ممکن است بتواند ظاهر دندان هایی که به شدت بد رنگ شده اند را بهبود بخشد. اگر در نظر دارید دندان های بد رنگ شده در نتیجه مصرف تتراسایکلین را سفید کنید، برای گفتگو در مورد گزینه های درمانی خود باید با یک دندانپزشک مشورت کنید.

جایگزین های سفید کردن دندان هایی که با مصرف تتراسایکلین لک شده اند

در بسیاری از موارد، لکه های دندان ناشی از مصرف تتراسایکلین، آنقدر قوی هستند که به سفید کردن پاسخ نمی دهند. در عوض، ونیرها یا روکش های دندانی می توانند در پوشش دادن دندان ها و دادن ظاهری بسیار بهتر بسیار مؤثر باشند.

یک جایگزین برای ونیرهای پرسلن، باندینگ کامپوزیت است. همان ماده ای که به صورت یک لایه نازک برای پر کردن دندان ها استفاده می شود. این فرایند ارزان تر از ونیرها است، اما به اندازه آنها با دوام یا دارای ظاهر طبیعی نیست.

در جدول زیر، درمان های ممکن برای سفید شدن دندان های آسیب دیده در نتیجه مصرف تتراسایکلین به صورت خلاصه آمده اند:

نوع درمان	شرح
سفید کردن تخصصی دندان ها	ماده سفید کننده برای سفید کردن دندان از داخل استفاده می شود
باندینگ کامپوزیت	مواد پر کننده دندان، به منظور پوشاندن لکه های دندان اعمال می شوند
ونیرهای پرسلن	پوشش نازک دندان به سطح جلوی دندان های موجود متصل می شود
روکش	حذف یا شکل دهی بخش قابل توجهی از دندان طبیعی

نتیجه گیری

افرادی که دندان های آنها با مصرف تتراسایکلین تغییر رنگ داشته اند، اغلب به دلیل افزایش میزان حساسیت آنها نسبت به ظاهر لبخند خود، از لبخند زدن اجتناب می کنند. درک علل بروز و درمان برای دندان های لک شده شما می تواند نخستین گام برای یافتن راه حلی مناسب برای شما باشد.

اگر لکه های دندانی ناشی از مصرف تتراسایکلین دارید، در مورد گزینه های درمانی خود با یک دندانپزشک صحبت کنید. بلیچینگ، ونیر ها و روکش ها همگی می توانند به سفید کردن دندان های آسیب دیده با تتراسایکلین کمک کنند و اعتماد به نفس شما برای لبخند زدن را به شما باز گردانند. گزینه مناسب برای شما به میزان تغییر رنگ دندان، بودجه و وضعیت کلی دندان های شما بستگی خواهد داشت.