در این نوشته می خوانید:
سینوس های شما اساساً کیسه های توخالی پر از هوا در پشت صورت شما هستند که برای تولید مایع طراحی شده اند، که هوا را قبل از رسیدن به ریه ها از خود عبور می دهند، تا آن را گرم و مرطوب کنند. معمولاً بدن شما مکانیزمی دارد که سینوس های شما را تمیز نگه می دارد، اما در برخی موارد، باکتری ها می توانند از کنترل خارج شده و باعث عفونت شوند. در برخی شرایط، عفونت سینوسی می تواند مانند دندان درد باشد. کمتر شایع است اما گاهی اوقات آبسه یا عفونت در حال گسترش دندان می تواند باعث مسدود شدن سینوس های شما شود و آنها را تحت تأثیر قرار دهد.
انواع سینوزیت
سینوزیت حاد: علائم سینوزیت حاد کمتر از سه ماه طول می کشند. همچنین ممکن است با این نوع سینوزیت تب و درد یا فشار صورت داشته باشید.
سینوزیت حاد مکرر: دوره های سینوزیت حاد چندین بار در سال رخ می دهند.
سینوزیت مزمن: علائم سینوزیت مزمن بیشتر از سه ماه طول می کشند.
سینوزیت مزمن همراه با پولیپ: این نوع شدیدتر سینوزیت مزمن است که احتمالاً به جراحی نیاز دارد. پولیپ ها زائده های غیر سرطانی در بافت سینوس هستند.
سینوزیت مرتبط با دندان (ادنتوژنیک): این بیماری زمانی رخ می دهد که عفونت دندان به سینوس ها گسترش می یابد و باعث سینوزیت ادنتوژنیک می شود.
سینوزیت یا آلرژی؟
سینوزیت بسیاری از علائم مشابه رینیت آلرژیک را دارد. هر دو بیماری باعث انسداد بینی (مسدود شدن جریان هوا)، آبریزش بینی، فشار صورت، ترشحات پشت بینی و کاهش توانایی بویایی می شوند.
اما رینیت آلرژیک علائم بیشتری مانند عطسه و خارش یا آبریزش چشم یا بینی دارد. آلرژی معمولاً در زمان های خاصی از سال، در فصل تب یونجه رخ می دهد. سینوزیت ممکن است در هر زمانی رخ دهد. شما می توانید همزمان سینوزیت و رینیت آلرژیک داشته باشید.
سینوزیت ادنتوژنیک چیست؟
سینوزیت التهاب یک یا چند سینوس است. سینوس های شما حفره های (مانند کیسه هایی) پر از هوا در پشت پیشانی، گونه ها و چشم های شما هستند. سینوزیت ادنتوژنیک به هر گونه التهاب سینوس ها اطلاق می گردد که منشاء دندانی داشته باشد. تقریباً همیشه یکی از سینوس های فک بالا است که تحت تأثیر قرار می گیرد. این ها را می توان در سمت راست و چپ بینی، پشت گونه ها پیدا کرد.
این وضعیت زمانی رخ می دهد که عفونت دندانی ناشی از عدم رعایت بهداشت دهان یا جراحی دندان مانند ایمپلنت دندان، کشیدن دندان یا لیفت سینوس، به سینوس ماگزیلاری برسد. دندان های شما به سمت سینوس ماگزیلاری و گاهی اوقات مستقیماً به داخل آن برجسته می شوند و بیرون می زنند. غشائی به نام غشاء اشنایدرین Schneiderian وجود دارد که از سینوس های شما در برابر دندان ها و عفونت های دندانی محافظت می کند، اما اگر جراحی یا ریشه یک دندان باعث پارگی غشاء سینوس شما شود، عفونت می تواند گسترش یابد.
چگونه درد سینوسی و درد دندان (یعنی دندان درد) را تشخیص دهم؟
گرچه دندان درد عموماً به دلیل مشکلات دندانی شما ایجاد می شود، مهم است که توجه داشته باشید که قسمت های مجاور دندان شما، مانند سینوس های فک بالا، می توانند شبیه دندان درد به نظر برسند.
در طول زمستان بسیاری از بیمارانی که به مطب مراجعه می کنند، عفونت سینوسی را با دندان درد اشتباه می گیرند. یک علامت شایع این است که آنها هنگام راه رفتن یا حرکت کردن، دندان درد را احساس می کنند. آنها همچنین سابقه سرماخوردگی یا آنفولانزای اخیر را داشته اند. رادیوگرافی دندان نیز سینوس ها را “کدر” اما دندان را سالم نشان می دهد.
عفونت های سینوسی ممکن است به روش های مختلفی از جمله مرطوبکننده ها، اسپری های بینی، آنتی بیوتیک ها یا ضد احتقان ها درمان شوند. با این حال، دندان درد می تواند به یک مورد جدی اشاره کند، بنابراین بهتر است ابتدا با مشورت با دندانپزشک خود مطمئن شوید که هیچ چیز جدی وجود ندارد.
گاهی اوقات این موضوع به دندان های بالایی مربوط می شود.
دندان های بالا بسیار نزدیک با سینوس ماگزیلاری واصع شده اند. بسیاری از اوقات ریشه های این دندان ها پوشش سینوس را نگه می دارند. هنگامی که یک یا چند دندان عقب فک بالا از دست می روند، پوشش سینوس می تواند ریزش کند. بسیاری از افراد گزارش می دهند که کنار بینی خود با دندان از دست رفته احساس می کنند که با گذشت زمان بیشتر احساس “گرفتگی” می کنند.
دندانپزشک شما از روی عکس رادیوگرافی با اشعه ایکس می تواند مشخص نماید که آیا سینوس شما افتاده است یا خیر. کاشت ایمپلنت های دندانی همراه با لیفت سینوس، پوشش سینوس را به سمت بالا باز خواهد گرداند و می توانند ذرات ته نشین شده را بیرون برانند. بیماران اغلب پس از عمل سینوس لیفت، تنفس بهتری را گزارش می دهند و دیگر “دندان درد” ندارند.
آیا سینوزیت ادونتوژنیک این شایع است؟
سینوزیت ادنتوژنیک بسیار شایع است. حدود ۱۰ درصد از تمام عفونت های سینوسی ادنتوژنیک هستند و با افزایش سن احتمال وقوع آن افزایش می یابد. به عنوان مثال، در فردی که ۵۰ ساله یا بیشتر هستند و یکی از سینوس های فک بالای آنها عفونت دارد، احتمال اینکه این عفونت ناشی از عفونت دندان باشد حدود ۵۰ درصد است.
سینوزیت با منشاء دندانی چه علائمی دارد؟
اکثر افراد مبتلا به سینوزیت ادنتوژنتیک ممکن است ندانند که علت آن دندان های آنها هستند، فقط به این دلیل که آنها هیچ درد دندانی ندارند. با این حال، علائم زیر می توانند نشان دهنده سینوزیت باشند:
- تب داشتن
- احساس گرفتگی (انسداد) بینی
- ترشحات داخل بینی
- ترشحات پشت بینی- زمانی که مخاط اضافی از پشت گلو خارج می شوند
- از دست دادن حس بویایی
چگونه تشخیص داده می شود؟
هر فردی که علائم ذکر شده قبلی را داشته باشد باید توسط یک جراح گوش و حلق و بینی معاینه شود، متخصصی که تشخیص را بر اساس علائم بیمار و از طریق آزمایش های تشخیصی انجام خواهد داد. یک آندوسکوپی انعطاف پذیر بینی مؤثرترین تست تشخیصی است. یک لوله انعطاف پذیر که یک دوربین در انتهای آن وجود دارد برای بررسی داخل بینی و بررسی اینکه آیا ترشحات (که از مسیر تخلیه طبیعی سینوس ماگزیلاری خارج می شوند) بیش از حد غلیظ هستند و اینکه آیا به پشت بینی جریان دارند یا خیر استفاده می شود. تصاویر ساده رادیوگرافی با اشعه ایکس اغلب علائم عفونت را نشان نمی دهند، بنابراین به طور منظم از سی تی اسکن استفاده می شود زیرا جزئیات بیشتری را نشان می دهد.
چه درمانی در دسترس است؟
اگر سینوزیت ادنتوژنیک زود شناسایی شود، دندان درمان یا کشیده خواهد شد. همچنین به بیمار درمان آنتی بیوتیک و درمان استروئیدی بینی داده می شود(که از طریق اسپری یا قطره داخل بینی اعمال می شود). علاوه بر این، شستشو با نمک (آب نمک برای شستشوی عفونت) ممکن است پیشنهاد شود. این ترکیب از درمان به خوبی جواب می دهد و حدود ۵۰ درصد موارد از این طریق برطرف می شوند.
برای افرادی که به این نوع درمان ها پاسخ نمی دهند، جراحی آندوسکوپی عملکردی سینوس (FESS) گزینه بعدی است. این یک جراحی روزانه است که شامل استفاده از آندوسکوپ های کوچک داخل بینی می شود. این نوع تست شامل هیچ برش خارجی نیست و هدف آن باز کردن مسیر تخلیه طبیعی سینوس ماگزیلاری به داخل بینی است. این فرایند هرگونه انسداد مسیر سینوسی را برطرف خواهد کرد و عفونت را از بین خواهد برد. علاوه بر این، معمولاً فقط منجر به ناراحتی کوتاه مدت می شود.
آیا درمان هیچ گونه خطر یا عوارض جانبی دارد؟
درمان های غیر جراحی کم خطر هستند. درمان های جراحی بسیار مستقیم و کم خطر هستند. با این حال، دو خطر وجود دارند که ما همیشه آنها را یادآوری می کنیم که بسیار نادر هستند. آنها عبارتند از:
- آسیب به پایه جمجمه، که در آن مایع از اطراف مغز می تواند به داخل بینی نشت کنند.
- آسیب به استخوانی که چشم را احاطه کرده است.