در این نوشته می خوانید:
ایمپلنت های دندانی عملکردی درست شبیه دندان های طبیعی دارند و درست مانند دندان های طبیعی می توانند عفونی شوند. ایمپلنت های دندانی عفونی در صورت بی توجهی یا عدم دریافت مراقبت های منظم از دندانپزشک بیمار یا دچار شکست می شوند. هدف بلند مدت جلوگیری از پیشرفت عفونت و حفظ ایمپلنت است.
بسته به میزان عفونت، دندانپزشک شما ممکن است دهانشویه خاصی برای شما تجویز کند یا ترکیبی از گزینه های دیگر را برای بازگرداندن ایمپلنت به مسیر سلامتی خود ارائه دهد. گزینه های درمان ممکن است شامل آنتی بیوتیک ها، جراحی، لیزر درمانی با ضد عفونی سازی سطوح، رسوب زدایی مکانیکی، یا درمان های آنتی میکروبیال باشند. دندانپزشک شما می خواهد شما سالم باشید. اگر شما مشکوک به عفونت ایمپلنت های دندانی هستید، بلافاصله با دندانپزشک خود تماس بگیرید تا به جای آنکه دیر شود هر چه سریع تر برای درمان های صحیح و مناسب اقدام شود. وقتی ایمپلنت دندانی شما مجدداً سالم شد، روند بهداشت دهانی جدید و کامل تری را در پیش بگیرید.
پری ایمپلنتایتیس چیست؟
عفونت ایمپلنت های دندانی یا پری ایمپلنتایتیس شرایطی است که شباهت زیادی به بیماری لثه دارد. این شرایط موجب عفونی و ملتهب شدن بافت های لثه و استخوان اطراف ایمپلنت دندانی می شود که قبلاً به طور کامل با استخوان فک جوش خورده است. این شرایط می تواند بروز پیدا کند بدون آنکه بیمار در حقیقت از بروز آن آگاه باشد و ممکن است خیلی زود بعد از قرار گیری روکش روی ایمپلنت دندانی یا حتی چند سال پس از کاشت ایمپلنت دندانی اتفاق بیفتد. درمان این بیماری مشکل است، اما خبر خوب این است که اکثر افرادی که ایمپلنت دندانی دارند هرگز دچار عفونت ایمپلنت های دندانی نخواهند شد.
چه عواملی می توانند موجب عفونت ایمپلنت های دندانی شوند؟
پری ایمپلنتایتیس می تواند در نتیجه یک دسته عوامل متفاوت بروز پیدا کند. سیگار کشیدن یکی از ریسک فاکتورهای اصلی برای عفونت ایمپلنت های دندانی است زیرا می تواند باعث شود عروق خونی موجود در لثه ها منقبض شوند و ارسال مواد مغذی ضروری به لثه ها برای کمک به بهبود آنها و مبارزه با عفونت، و دور کردن سموم و دیگر محصولات زائد برای بدن دشوار شود. مشکلات پزشکی مانند استئوپورزیس یا پوکی استخوان، دیابت، یا داشتن سیستم ایمنی که با مشکل مواجه شده است می تواند خطرات این شرایط را افزایش دهد، و اگر در گذشته بیماری لثه داشته اید شما بیشتر در معرض قرار خواهید داشت.
علائم و نشانه های عفونی بودن ایمپلنت های دندانی
اکثر مشکلاتی که برای ایمپلنت های دندانی بروز پیدا می کنند ناشی از عفونت ها هستند.
بوی بد دهان
وقتی ایمپلنت های دندانی بی کیفیت عفونی می شوند، از خود بوی بدی متساعد می کنند و مزه وحشتناکی بوجود می آورند. اگر بعد از مسواک زدن و نخ دندان کشیدن مزه ای غیر عادی داخل دهان خود احساس می کنید یا بوی دهان شما بعد از مسواک زدن و نخ دندان کشیدن بهبود پیدا نمی کند احتمالاً ایمپلنت شما عفونی شده است.
ترشح چرک یا خونریزی
اگر متوجه ترشح چرک یا خونریزی لثه ها یا منطقه ایمپلنت های دندانی شدید، احتمالاً شما با یک عفونت مواجه شده اید. بسیاری از افراد تنها هنگام مسواک زدن خونریزی اطراف لثه ها و منطقه ایمپلنت های دندانی را تجربه می کنند، اما هنوز هم این می تواند موجب نگرانی شود.
درد یا تب
اکثر عفونت های باکتریایی دهانی با درد در منطقه اطراف ایمپلنت های دندانی و تب همراه هستند زیرا بدن شما سیستم دفاعی خود را بر آن می دارد تا برای مبارزه با باکتری ها تلاش کند.
مشکل در جویدن
اگر ایمپلنت های دندانی تیتانیومی ندارید، ممکن است در جویدن مشکل داشته باشید، حتی اگر منطقه اطراف آن عفونی نیست. ایمپلنت های تیتانیومی محکم هستند و می توانند با لثه ها و استخوان فک به صورت یکپارچه ترکیب شوند تا بتوانید مانند حالت عادی غذای خود را بجوید.
قرمزی یا تورم لثه ها
لثه هایی که قرمز و متورم هستند نشان دهنده های اصلی عفونت ایمپلنت های دندانی هستند. اگر لثه های شما از نظر فیزیکی متورم به نظر نمی رسند، ممکن است در نتیجه لمس متورم شوند.
شل شدن ایمپلنت دندانی
هر چه کیفیت استخوانی که استفاده می شود کمتر باشد، احتمال بروز مشکلات عفونی که تجربه خواهید کرد بیشتر خواهد بود. یک ایمپلنت دندانی لق یا ایمپلنتی که تکان می خورد که احساسی مانند تمایل به بیرون آمدن بوجود می آورد، احتمالاً عفونی است و نیاز دارد با ایمپلنتی با کیفیت بهتر تعویض شود.
چه اتفاقی می افتد اگر عفونت درمان نشده باقی بماند؟
اگر فکر می کنید ایمپلنت دندانی شما عفونی شده است، در مراقبت از آن تعلل نکنید. یک عفونت درمان نشده می تواند منجر به بروز مشکلات متعددی شود که باعث خواهد شد زندگی شما ناراحت کننده شود.
- اگر عفونت درمان نشده تداوم پیدا کند، ممکن است لازم باشد مقداری از استخوان فک شما برداشته شود. این مشکل دست کم می تواند باعث شود استخوان شما یا کل فک شما تضعیف شود.
- بعلاوه، اگر مراقب تشکیل باکتری های نباشید ممکن است دندان های دیگر خود را نیز از دست بدهید. علاوه بر اینکه ایمپلنت دندانی شما نیاز به تعویض خواهد داشت، ممکن است دندان های طبیعی اطراف آن نیز نیاز به کشده شدن داشته باشند.
- بعلاوه، عفونت می تواند به بافت های نرم و سینوس ها نیز گسترش پیدا کنند. از آنجا که ریشه های تعدادی از دندان های فک بالا به داخل سینوس ها می رسند، اگر به عفونت پرداخته نشود، به راحتی می تواند به منطقه اطراف آن منتشر شود و منجر به بروز عفونت دردناک سینوس شود. به این ترتیب، باکتری می تواند بافت های نرم داخل دهان را تحت تأثیر قرار دهد، و باعث بروز مسائل متعددی شود، از جمله مشکل در مجرای تنفسی.
- در موارد وخیم، عفونت می تواند منجر به بروز سپتی سمی شود، که زمانی اتفاق می افتد که کل جریان خون عفونی شده باشد. واکنش طبیعی بدن افزایش تعداد آنتی بادی های موجود در خون خواهد بود، به این معنا که مقدار خون در منطقه عفونی افزایش پیدا خواهد کرد.
- وقتی سپتی سمی در نتیجه عفونت ایمپلنت دندانی ایجاد می شود، بخش کوچکی از عفونت از هم گسیخته می شود و به خون می ریزد و از طریق جریان خون به بقیه اعضای بدن می رسد. این موقعیت می تواند زندگی فرد را به خطر بیاندازد.
- عفونت می تواند حتی به مغز نیز سرایت کند که بسیار خطرناک است و معمولاً به این معنی است که برای معالجه لازم خواهد بود در بیمارستان بستری شوید. نحوه رسیدن آن به مغز نیز یکی از روش های بالا را شامل می شود.
تشخیص ایمپلنت دندانی عفونی
یکی از نخستین اقداماتی که پزشکان انجام می دهند گرفتن تصویر رادیو گرافی دندانی با اشعه ایکس از ایمپلنت دندانی عفونی است. وی ممکن است به آرامی اطراف ایمپلنت های دندانی را پروب (کاوش و جستجو) بکند تا میزان عفونت و التهاب را ارزیابی نماید. خوشبختانه وی با پروب دقیق منطقه اطراف ایمپلنت عفونی می تواند هر گونه علامت و نشانه عفونت را خیلی زود تشخیص دهد. اگر انتظار می رود که ایمپلنت نجات پیدا کند، تشخیص و شناسایی به موقع کاملاً ضروری است.
یکی از مشکلات مربوط به این شرایط این است که اغلب هیچ دردی ایجاد نمی کند، در نتیجه بیماران اغلب از عفونی بودن ایمپلنت دندانی خود بی اطلاع هستند. علاوه بر این، دندانپزشک تلاش خواهد کرد ارزیابی نماید آیا التهاب می تواند در نتیجه مشکل دیگری مانند سمنتیت (جایی که شیء خارجی موجب بروز عفونت شده است) ایجاد شده باشد یا خیر.
طی سال نخست پس از جراحی ایمپلنت های دندانی، علائم ممکن است ناشی از تغییر شکل استخوان باشند، بنابراین برای دندانپزشک مهم است علل دیگر عفونت و التهاب را رد کند.
درمان هر گونه علائم عفونت ایمپلنت های دندانی
اگر یک عفونت تشخیص داده شود، یکی از مهم ترین جنبه های درمان، پاکسازی سطح ایمپلنت دندانی عفونی است. بسته به نوع ایمپلنتی که استفاده شده است، این کار ممکن است دشوار باشد، زیرا ایمپلنت هایی که سطوح زبر و خشن دارند نمی توانند به صورت مکانیکی کاملاً پاکسازی شوند.
استفاده از آنتی بیوتیک ها
آنتی بیوتیک ها باکتری ها را از بین می برند یا رشد و انتشار آنها را متوقف می کنند. آنتی بیوتیک ها می توانند برای پیشگیری و نیز برای عفونت های پس از جراحی مؤثر باشند و واقعاً می توانند به ایمپلنت کمک کنند برای مدت زمان طولانی سالم باقی بماند.
اما اینکه آیا و چه زمانی باید از آنتی بیوتیک ها برای یک فرایند ایمپلنت دندانی استفاده شود، مسئله ای اختلاف انگیز بین دندانپزشکان است. به طور کلی، آنها اجباری نیستند، اما بسیاری از دندانپزشکان استفاده از آنها را ترجیح می دهند. شما می توانید از قبل با دندانپزشک خود صحبت کنید تا بدانید آیا وی یکی از متخصصانی است که برای بیماران خود آنتی بیوتیک تجویز می کند یا خیر.
استفاده از آنتی بیوتیک ها به عنوان مراقبت پیشگیرانه
درست از آنجا که آنتی بیوتیک ها برای پیشگیری از عفونت های دیگر (مانند عفونت های مجرای ادراری) استفاده می شوند، آنها می تواند برای مبارزه با عفونت هایی که در نتیجه ایمپلنت های دندانی بروز پیدا می کنند نیز استفاده شوند. از سوی دیگر، برخی دندانپزشکان معتقد هستند که استفاده از آنتی بیوتیک ها در مراقبت پیشگیرانه بی فایده است، بنابراین ممکن است دندانپزشک شما به لزوم آنها معتقد نباشد.
گرچه آنتی بیوتیک ها می توانند به پیشگیری از تشکیل باکتری ها داخل دهان کمک کنند، اما آنها در برابر عفونت های ویروسی و قارچی بی فایده هستند.
آنتی بیوتیک ها به عنوان درمان برای عفونت
آنتی بیوتیک ها بیشتر به عنوان روشی برای درمان عفونت استفاده می شوند. با باکتری های جزئی و اندک، آنتی بیوتیک ها از عفونت مراقبت خواهند کرد. اما اگر عفونت خیلی شدید شود، آنتی بیوتیک ها به اندازه کافی قوی نیستند که بتوانند مسئله را حل کنند و جراحی نیاز خواهد بود.
جراحی
برای عفونت های پیشرفته تر ایمپلنت های دندانی که تحلیل استخوان شدیدتر است، ممکن است مداخله جراحی ترکیب با پاکسازی مکانیکی ایمپلنت، ضد عفونی سازی، و استفاده از آنتی بیوتیک ها لازم باشد.
آیا ایمپلنت دندانی عفونی می تواند نجات پیدا کند؟
هر چه عفونت زودتر درمان شود، احتمال موفقیت بیشتر خواهد بود. اگر یک ایمپلنت دندانی در نتیجه عفونت شدید و متعاقب آن تحلیل استخوان، قبلاً شل شده باشد، ممکن است نجات آن ممکن نباشد. در این صورت، ایمپلنت دندانی عفونی باید برداشته شود و منطقه مدتی دست نخورده باقی بماند تا بهبود پیدا کند. وقتی مشخص شد که همه عفونت ها از بین رفته اند، در مراحل بعد امکان جایگذاری یک ایمپلنت دندانی دیگر وجود دارد.
اگر شما ایمپلنت دندانی دارید، مهم است که اطمینان حاصل نمایید که هر شش ماه یک مرتبه برای چکاپ به دندانپزشک مراجعه می کنید. این به دندانپزشک شما اجازه می دهد ایمپلنت های دندانی شما را از نظر وجود هر گونه علامت و نشانه ای و نیز التهاب و عفونت اولیه بررسی نماید تا در صورت یافتن هر چیزی سریعاً اقدام شود.