در این نوشته می خوانید:
کشیدن دندان عبارت است از خارج کردن آن از حفره ی خود درون استخوان فک. در صورتی که یک دندان شکسته یا در اثر پوسیدگی آسیب دیده باشد، دندانپزشک ابتدا تمام تلاش خود را خواهد کرد تا با پر کردن دندان یا قرار دادن روکش روی آن، مشکل را برطرف کند. با این حال، گاهی اوقات آسیب وارده به دندان آنقدر گسترده است که نمی توان آن را ترمیم کرد. در این صورت، باید دندان کشیده شود. علاوه بر این موارد، دندانی که لق شده، اگر با جراحی پیوند استخوان هم نتوان آن را حفظ کرد، باید کشیده شود.
دیگر علل نیاز به کشیدن دندان
- برخی افراد در دهان خود دندان اضافه دارند به شکلی که مانع رشد دندان های دیگر می شوند.
- گاهی اوقات دندان های شیری به موقع نمی افتند تا اجازه دهند دندان های دائم بیرون بیایند.
- افرادی که تحت درمان ارتودنسی با بریس ها قرار می گیرند، ممکن است نیاز باشد یک یا چند دندان آنها کشیده شود تا فضای کافی برای قرار گرفتن دیگر دندان ها در قوس دندانی ایجاد شود.
- در افرادی که از قسمت سر و گردن تحت اشعه ی رادیوگرافی قرار می گیرند ممکن است نیاز باشد دندان های بخش رادیوگرافی کشیده شوند.
- در افرادی که داروهای ضد سرطان مصرف می کنند ممکن است دندان ها عفونی شوند زیرا این داروها سیستم دفاعی بدن را تضعیف می کنند. دندان های عفونی باید حتماً کشیده شوند.
- در صورتی که این احتمال وجود داشته باشد که یک دندان پس از پیوند عضو منشأ عفونت باشد، این دندان باید کشیده شود. در افرادی که پیوند عضو داشته اند خطر عفونت افزایش می یابد زیرا داروهایی مصرف می کنند که سیستم ایمنی بدن را کاهش می دهند یا سرکوب می کنند.
- دندان های عقل، که دندان مولر سوم نیز نامیده می شوند، معمولاً قبل یا بعد از درآمدن کشیده می شوند. این دندان ها اصولاً طی یا اواخر دهه ی دوم ، یا اوایل دهه ی سوم زندگی بیرون می آیند. در صورت پوسیده شدن، ایجاد درد، یا حتی وجود کیست یا عفونت در اطراف آنها، این دندان ها باید کشیده شوند. این دندان ها اغلب درون فک گیر می کنند (نهفته باقی می مانند) و بیرون نمی آیند. این مشکل می تواند موجب حساسیت یا اذیت شدن لثه شود، که درد و تورم به همراه خواهد داشت. در این صورت، دندان باید کشیده شود. اگر نیاز باشد همه ی دندان های عقل کشیده شوند، معمولاً همه با هم کشیده می شوند.
اگر فکر می کنید به دلیل یک وضعیت پزشکی به تزریق داروهای وریدی مانند بیس فسفونات نیاز دارید، حتماً پیش از مراجعه به دندانپزشک، ابتدا به پزشک معالج خود مراجعه کنید. اگر نیاز است دندانی کشیده شود، این کار باید پیش از آغاز درمان دارویی انجام شود. کشیدن دندان پس از تزریق بیس فسفونات، احتمال خطر استئونکروز (مرگ استخوان) در فک را افزایش می دهد.
آمادگی های لازم پیش از کشیدن دندان
دندانپزشک ابتدا با اشعه ی ایکس، از منطقه ی دندانی که نیاز به کشیدن دارد عکس رادیو گرافی تهیه می کند تا برای کشیدن دندان بهترین طرح درمان را آماده کند. حتماً تمام سوابق پزشکی و دندانی و نیز فهرست داروهای مصرفی خود را در اختیار دندانپزشک قرار دهید. این فهرست شامل تمام داروهای تجویزی، داروهای بدون نسخه، ویتامین ها و مکمل ها است.
اگر دندان های عقل شما نیاز به کشیدن دارند، باید تصویر رادیوگرافی پانورامیک تهیه کنید در این نوع تصویر برداری از تمام دندان ها یک عکس یکجا گرفته می شود. در این تصویر جزئیاتی نشان داده می شوند که به هدایت فرایند کشیدن دندان کمک می کنند:
- رابطه ی دندان عقل با دیگر دندان ها
- رابطه ی دندان های فک بالا با سینوس ها
- رابطه ی دندان های فک پایین با عصب درون استخوان فک، که به فک پایین، دندان های فک پایین، لب پایین و چانه حس می دهد. این عصب تحت عنوان عصب آلوئولار پایین شناخته می شود.
- وجود هر گونه عفونت، تومور، یا بیماری استخوان
برخی دندانپزشک ها قبل و بعد از جراحی آنتی بیوتیک تجویز می کنند. این اقدام برای دندانپزشک های مختلف متفاوت است. احتمالاً آنتی بیوتیک ها زمانی تجویز می شوند که:
- زمان انجام جراحی عفونت دارید
- سیستم ایمنی بدن شما تضعیف شده است
- جراحی طولانی خواهید داشت
- شرایط پزشکی خاصی دارید
برای آغاز فرایند جراحی، بی حس کننده ی وریدی به شما تزریق خواهد شد که می تواند بی حس کننده ای باشد که با تزریق آن هوشیار خواهید ماند، یا موجب بیهوشی عمومی خواهد شد. به همین دلیل لباسی بپوشید که آستین آن به راحتی بالا برود تا دسترسی به رگ های دست آسان باشد. پیش از جراحی دندان بایستی به مدت ۶ تا ۸ ساعت چیزی نخورده و ننوشیده باشید. روز جراحی از کشیدن سیگار اجتناب کنید زیرا احتمال بروز مشکلی به نام حفره ی دردناک (dry socket) را افزایش خواهد داد. پس از جراحی قادر به رانندگی نیز نخواهید بود.
فرایند کشیدن دندان
کشیدن دندان به دو صورت انجام می شود:
- کشیدن ساده ی دندانی که در دهان دیده می شود. معمولاً کشیدن ساده ی دندان را دندانپزشک عمومی انجام می دهد. در کشیدن ساده ی دندان، دندانپزشک با ابزاری به نام الواتور دندان را لق می کند، سپس با ابزاری به نام فورسپس دندان را بیرون می کشد.
فرایند کشیدن دندان - کشیدن دندان به روش جراحی فرایندی پیچیده تر دارد. در صورتی که دندان از حد خط لثه شکسته شده باشد، یا اگر هنوز از لثه بیرون نیامده باشد، باید از طریق جراحی کشیده شود. کشیدن دندان به روش جراحی توسط جراح دهان و دندان یا دندانپزشک عمومی انجام می شود. در این روش بافت لثه اندکی برش زده می شود. گاهی اوقات نیاز است مقداری از استخوان پیرامون دندان برداشته شود یا دندان دو نیم شود تا بتوان آن را کشید.
فرایند کشیدن دندان
بسیاری از کشیدن های ساده ی دندان را می توان با یک بی حسی موضعی انجام داد و نیازی به آرام بخش نیست. با این حال، روش جراحی یا با بی حسی موضعی یا با بیهوشی عمومی انجام خواهد شد. حین کشیدن دندان مقداری فشار وجود خواهد داشت، اما دردی احساس نخواهید کرد.
مراقبت های پس از کشیدن دندان
دندانپزشک جزئیات مراقبت های پس از جراحی و نیز اتفاقاتی که ممکن است پس از جراحی رخ دهند را با شما در میان خواهد گذاشت. اگر سؤال دیگری دارید آن را با دندانپزشک خود مطرح کنید.
کشیدن دندان نوعی جراحی است بنابراین حتی پس از کشیدن ساده ی دندان هم می توان انتظار اندکی ناراحتی را داشت. معمولاً این درد خفیف است. مصرف داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی NSAID می تواند به کاهش درد پس از کشیدن دندان کمک کند. این داروها شامل ایبوپروفن (با دیگر نام های ژنریک ادویل و موترین) هستند. دوز مصرف را از دندانپزشک خود بپرسید.
عموماً کشیدن دندان به روش جراحی نسبت به روش ساده، درد بیشتری در پی خواهد داشت. میزان ناراحتی و مدت زمان آن به میزان دشواری بیرون کشیدن آن بستگی دارد. می توان برای چند روز از داروهای ضد درد و سپس از داروهای NSAID استفاده کرد.
خونریزی یک برش درون دهان بیشتر از برش روی پوست خواهد بود زیرا نمی تواند خشک شود و لخته ی خون تشکیل دهد. پس از اتمام فرایند کشیدن دندان، دندانپزشک از شما می خواهد با دندان های فک مقابل، گاز استریل روی محل حفره ی دندان را فشار دهید. این فشار به ایجاد لخته ی خون کمک خواهد کرد. با این حال باز هم به مدت ۲۴ ساعت احتمال خونریزی وجود دارد، که به تدریج قطع خواهد شد. لخته ی ایجاد شده روی آن را زبان نزنید.
برای کاهش تورم صورت می توانید با فواصل ۲۰ دقیقه ای روی منطقه ی تورم کیسه ی یخ قرار دهید. اگر در فک خود حس سوزش و خشکی داشتید می توانید پس از کاهش تورم از کیسه ی آب گرم استفاده کنید. غذاهای نرم و سرد بخورید. پس از کاهش درد و ناراحتی می توانید غذاهای دیگر نیز بخورید. از ۲۴ ساعت پس از جراحی می توانید دهان خود را با محلول آب و نمک شستشو دهید.
در صورت نیاز به بخیه، دندانپزشک از نخ هایی استفاده خواهد کرد که به صورت خود به خود حل می شوند. این روند حدود ۱ تا ۲ هفته طول می کشد. شستشوی دهان با آب گرم و نمک به حل شدن نخ ها کمک می کند. برخی دیگر از نخ ها باید توسط دندانپزشک کشیده شوند. به مدت ۲۴ تا ۷۲ ساعت پس از جراحی سیگار نکشید. از کشیدن نخ دندان در اطراف محل جراحی خودداری کنید.