بریج دندان چیست؟

بریج های دندانی نوعی ابزار دائمی هستند که جایگزین دندان یا دندان های از دست رفته می شوند. آنها از قطعات مختلفی تشکیل می شوند که با یکدیگر پیوند می خورند تا داخل فضای بازی قرار بگیرند که دندان های شما قبلاً وجود داشته اند.

بریج های دندانی جایگزینی برای پروتزهای (دنچرهای) پارسیل هستند. آنها هم اهداف عملی و هم اهداف زیبایی را دنبال می کنند، و شما را قادر می سازند بهتر غذا بخورید، حرف بزنید، و نیز ظاهر دندان های شما نیز احیاء خواهند شد. بریج ها می توانند از انواع مختلف مواد ساخته شوند، ازجمله، طلا، آلیاژها، یا پرسلن. هنگام جایگذاری بریج به جای دندان های قدامی، اغلب پرسلن ماده ای است که بیشتر انتخاب می شود زیرا می تواند دقیقاً همرنگ دندان های طبیعی شما باشد.

آیا شما گزینه خوبی برای دریافت بریج های دندانی هستید؟

لازم به ذکر است که همه افراد گزینه های خوبی برای دریافت بریج های دندانی نیستند. عواملی که باعث می شوند شما گزینه خوبی برای دریافت بریج های دندانی باشید عبارتند از:

• عدم وجود یا از دست دادن یک یا چند دندان دائمی.
• داشتن بهداشت دهانی خوب و مناسب (عدم وجود مشکلات وخیم مربوط به سلامت دهان، عفونت ها، یا دیگر مشکلات مربوط به سلامت).
• داشتن دندان های سالم و ساختار استخوانی محکم برای حمایت از بریج های دندانی.
• برخوردار بودن از سلامت دهانی خوب و مناسب.
• انجام صحیح کارهای بهداشتی دهان به منظور حفظ وضعیت بریج های دندانی.

شما و دندانپزشکتان باید قبل از تصمیم گیری در مورد اینکه آیا بریج های دندانی برای شما مناسب هستند یا خیر در مورد این فاکتورها گفتگو کنید.

مزایای بریج های دندانی

بریج های دندانی تأثیرات مثبت متعددی دارند، به همین دلیل استفاده پیوسته از آنها در اقدامات ترمیم دندانپزشکی استفاده می شود. از جمله این مزایا عبارتند از:

جایگزینی برای دندان های از دست رفته

اولاً، بریج های دندای راهکاری مؤثر برای جایگزینی دندان های از دست رفته داخل دهان هستند، که هم اصلاحات عملکردی و هم اصلاحات زیبایی انجام می دهند.

عملی بودن

از نظر عملکردی، بریج های دندانی اجازه می دهند بیماران به صورت طبیعی عمل جویدن و غذا خوردن را انجام دهند، زیرا دیگر هیچ فاصله خالی بین دندان ها داخل قوس دندانی وجود ندارد و بریج می تواند به جویدن غذا کمک کنند. علاوه بر این، آنها به افراد کمک می کنند بدون هیچ مانعی درست حرف بزنند، و فواصل بین دندانی که ممکن است موجب تغییر محل قرار گیری زبان شوند را پر می کنند و حروف درست ادا می شوند.

زیبایی

بریج های دندانی از نظر زیبایی می توانند از دست رفتن دندان های طبیعی را جبران کنند. بویژه اگر بریج از نظر رنگ تطابق نزدیکی با دندان های مجاور داشته باشد. این می تواند به بهبود اعتماد به نفس در بیمارانی کمک کند که از ظاهر خود به دلیل از دست دادن دندان ناراحت هستند.

کاهش خطر پیامدهای مربوط به مشکلات گزیدن

علاوه بر این، بریج های دندانی می توانند در دراز مدت مزایایی برای ساختار دهان داشته باشند. تحت شرایط عادی، یک فاصله در فک باعث می شود دندان ها به تدریج تغییر وضعیت دهند و جابجا شوند، که می تواند موجب بروز مشکلاتی در بایت شود. در مقایسه، وقتی از بریج برای جایگزینی دندان های از دست رفته استفاده می شود، دندان های طرفین این فضای خالی محکم در جای خود حفظ می شوند تا خطر جابجایی آنها و مشکلات بعدی بایت کاهش پیدا کند. بعلاوه، بریج ها می توانند به کاهش خطر تحلیل استخوان فک نیز کمک کنند، بنابراین می توانند ساختار صورت را حفظ کنند.

نگهداری راحت

برخی بیماران نیز بریج های دندانی را به دلیل احساسی که داخل دهان بوجود می آورند و نیز نگهداری راحت آنها ترجیح می دهند. معمولاً یک زمان کوتاه برای یک بیمار نیاز است تا به احساسی که بریج های دندانی دارند عادت کند، بعد از آن، به ندرت ممکن است متوجه تفاوت آنها شوید زیرا آنها به بخشی از ساختار دهان شما تبدیل می شوند. برخلاف دنچرها، بریج های دندانی نیاز دارند به طور منظم برای پاکسازی از دهان خارج شوند و می توانند درست مانند دندان های طبیعی با مسواک زدن تمیز شوند.

انواع بریج های دندانی

اگر شما یک یا چند دندان خود را از دست داده اید، شما تنها نیستید. افراد بزرگسال با میانگین سنی ۲۰ تا ۶۴ سال معمولاً سه دندان پوسیده یا از دست رفته دارند. خوشبختانه، شما چندین گزینه برای جایگزینی این دندان های از دست رفته دارید، از جمله بریج های دندانی. در این قسمت به معرفی انواع بریج های دندانی می پردازیم که ممکن است دندانپزشک شما انتخاب یکی از آنها را به شما توصیه کند.

بریج های دندانی سنتی

بریج های دندانی سنتی مشهورترین نوع بریج های دندانی هستند. این نوع بریج ها از یک یا چند پونتیک (دندان مصنوعی) تشکیل شده اند که توسط روکش های دندانی در جای خود باقی می مانند. این روکش های دندانی نیز اباتمنت یا تکیه گاه نامیده می شوند که روی دندان های مجاور دندان های از دست رفته چسبانده می شوند.

زمانی می توان از بریج های سنتی استفاده کرد که در طرفین شکاف بوجود آمده از افتادن دندان، دندان طبیعی وجود داشته باشد. بریج ها حتی آنقدر محکم هستند که می توانند جایگزین دندان های مولر شوند. نقطه ضعفی که بریج های سنتی دارند این است که نیاز خواهد بود دندانپزشک شما دندان های مجاور را با تراشیدن مینای آنها آماده کند تا فضای کافی برای قرار گیری روکش هایی ایجاد شود که روی آنها چسبانده خواهند شد. از آنجا که مینای دندان مجدداً رشد نمی کند، این دندان ها همیشه نیاز به محافظت بوسیله روکش خواهند داشت، حتی اگر در آینده تصمیم بگیرید دیگر از بریج استفاده نکنید باز هم باید روی این دندان های طبیعی روکش تکی قرار دهید.

بریج های کانتی لور یا یک طرفه

بریج های کانتی لور گزینه دیگری برای جایگزینی دندان های از دست رفته هستند. آنها شباهت زیادی به بریج های سنتی دارند، اما دندان اباتمنت به جای دو طرف، تنها از یک سمت پونتیک را حمایت خواهد کرد. بنابراین، اگر تنها یک دندان طبیعی کنار شکاف وجود داشته باشد، هنوز هم می توان بریج را انتخاب کرد.

مانند ساخت بریج های سنتی، نیاز است دندانپزشک شما دندان مجاور فضای خالی را با تراشیدن مینای آن آماده کند. از آنجا که این ترمیم ها تنها از یک سمت حمایت می شوند، آنها در برخی موارد می توانند به عنوان یک بازو یا اهرم عمل کنند. این می تواند منجر به بروز مشکلاتی مانند شکستن دندان یا لق شدن روکش ها شود.

بریج های مریلند MARYLAND

بریج های مریلند جایگزینی محافظه کارانه برای بریج های سنتی تلقی می شوند. این بریج ها از یک پونتیک تشکیل شده اند که با یک چارچوب از جنس فلز یا پرسلن در جای خود نگه داشته می شود. این چارچوب به پشت دو دندانی چسبانده می شود که مجاور محل دندان از دست رفته واقع شده اند. از آنجا که این نوع بریج ها توسط روکش در جای خود باقی نمی مانند، نیازی به تراشیدن دندان های مجاور نیست.

گرچه بریج های مریلند محافظه کارانه تر از بریج های سنتی هستند، اما آنها نیز معایب خود را دارند. استحکام بریج به استحکام رزینی محدود می شود که آن را به پشت دندان های دیگر می چسباند، بنابراین در مناطقی از دهان که دندان ها تحت نیروی شدید بایت قرار می گیرند، مانند دندان های مولر، ممکن است این نوع بریج ها در جای خود باقی نمانند. علاوه بر این، چارچوب نیز ممکن است سر راه لثه ها یا بایت شما قرار بگیرد.

بریج های بر پایه ایمپلنت

بریج های بر پایه ایمپلنت گزینه دیگری برای جایگزینی دندان های از دست رفته هستند. زمانی می توان از آنها استفاده کرد بیش از یک دندان از دست رفته باشد. این نوع بریج ها به جای آنکه تحت حمایت روکش ها یا چارچوب قرار داشته باشند، تحت حمایت ایمپلنت های دندانی قرار دارند. معمولاً، برای هر دندان از دست رفته یک ایمپلنت قرار داده می شود، و این دسته ایمپلنت ها بریج را در جای خود نگه می دارند. با این حال، اگر امکان قرار دادن یک ایمپلنت به جای هر دندان از دست رفته امکان پذیر نباشد، بریج می تواند از یک پونتیک تشکیل شود که بین دو روکش معلق می ماند که روی ایمپلنت های دندانی قرار گرفته اند.

از آنجا که ایمپلنت های دندانی این بریج ها را حمایت می کنند، آنها احساس امنیت و راحتی بوجود می آورند، درست مانند دندان های طبیعی که جایگزین آنها شده اند. و درست مانند دندان های طبیعی شما، یک مسواک با کیفیت نیاز است تا دهان شما سالم باقی بماند. یکی از نقاط ضعف این نوع بریج ها این است که لازم است دو جراحی برای کارگذاری ایمپلنت های دندانی انجام شوند- اولی برای قرار دادن ایمپلنت ها، و دومی برای قرار دادن بریج روی آنها- بنابراین انتظار داشته باشید حداقل پنج ماه برای دریافت بریج های نهایی منتظر بمانید.

دندانپزشک شما می تواند فواصل بین دندان های شما را با استفاده از بریج های دندانی پر کند. با انواع مختلف بریج های دندانی که موجود هستند، شما می توانید اطمینان داشته باشید که دندانپزشک شما راهکاری مناسب برای دندان های از دست رفته شما دارد.

فرایند دریافت بریج های دندانی

گام ابتدایی فرایند دریافت بریج های دندانی ارزیابی نیازها برای درمان های ترمیمی دندانپزشکی برای جایگزینی دندان های از دست رفته است، و اینکه آیا بریج های دندانی بهترین گزینه هستند یا خیر. دیگر درمان های ترمیمی دندانی که ممکن است مناسب تر باشند، در برخی موارد شامل روکش های دندانی و ایمپلنت های دندانی می باشند.

دندانپزشک ها معمولاً اطراف دندان از دست رفته را معاینه می کنند و عکس رادیوگرافی با اشعه ایکس از فک می گیرند تا درک کاملی از موقعیت پیدا کنند و بهترین تصیم را بگیرند. مهم است راجع به گزینه های ممکن با بیمار گفتگو کنید، از جمله نوع و طرح بریج، تا از مزایا و معایب هر گزینه مطلع باشد.

جلسه نخست: آماده سازی دندان و جایگذاری بریج موقت

اکثر بریج های دندانی روی دندان های سالم واقع در طرفین فضای خالی قرار می گیرند، که تحت عنوان دندان های پایه یا تکیه گاه شناخته می شوند. برای آماده سازی این دندان ها برای قرار دادن بریج روی آنها، لازم است مینای آنها تراشیده شود. برای اطمینان پیدا کردن از راحتی بیمار در طول فرایند، از بی حس کننده های موضعی استفاده می شود.

نخستین گام تراشیدن دندان های تکیه گاه به شکل درست برای روکش های بریجی است که روی آنها قرار می گیرند. از دندان هایی که شکل داده شده اند قالب گرفته می شود و برای ساخت بریج به لابراتوار دندانپزشکی ارسال می شود. برای زیبایی بیشتر، دندان های مصنوعی باید تا حد امکان رنگی نزدیک به رنگ دندان های طبیعی اطراف داشته باشند، بنابراین در همین مرحله شماره رنگ دندان های طبیعی موجود نیز مشخص می شود.

در برخی موارد، ممکن است ایمپلنت های دندانی برای قرار گرفتن به عنوان تکیه گاه بریج نیاز باشند، مخصوصاً اگر دندان های طرفین شکاف به تنهایی به اندازه کافی برای حمایت بریج کافی نیستند.

برای برخی بیماران ممکن است بریج موقت کار گذاشته شود، که عموماً از موادی ساخته می شود که برای پر کردن دندان استفاده می شوند و عملکرد آنها محافظت از دندان های شکل داده شده در برابر آسیب است، تا زمانی که بریج دائمی ساخته شود. وقتی بریج دائمی برای قرار گرفتن داخل دهان آماده شد بریج موقت برداشته می شود.

جلسه دوم: جایگذاری بریج دائم

جلسه دوم در فرایند دریافت بریج های دندانی به محض ساخت بریج دائمی و آماده بودن برای قرار گرفتن داخل دهان انجام خواهد شد. باز ممکن است در ابتدای این جلسه از بی حس کننده های موضعی برای افزایش راحتی بیمار استفاده شود.

قبل از آنکه بریج دندانی دائمی بتواند قرار بگیرد، باید بریج موقتی برداشته شود. در صورت لزوم، دندان زیرین نیز پاکسازی می شود. سپس از چسب مخصوص دندانپزشکی برای ثابت کردن بریج های دندانی در جای خود و روی دندان های تکیه گاه استفاده خواهد شد.

پس از آن نتایج قابل مشاهده خواهند بود و بیمار می تواند چیزی را تجربه کند که احساسی مانند قرار دادن آرام دندان های طبیعی روی یکدیگر است. گرچه باید انتظار برود که در ابتدا بریج احساسی ناآشنا ایجاد کند، اما معمولاً این به سرعت از بین خواهد رفت. در برخی موارد ممکن است لازم باشد تنظیمات نهایی روی بریج انجام شوند.

جلسه پیگیری

مراقبت های پس از دریافت بریج و مراجعه بعدی به دندانپزشک در فرایند دریافت بریج های دندانی برای حصول اطمینان از اینکه بیمار بداند چه انتظاری باید داشته باشد و اینکه چگونه از بریج خود مراقبت کند بسیار مهم می باشند. به همین دلیل، دندانپزشک باید زمان بگذارد و در مورد ویژگی های بریج ها برای بیمار توضیح دهد، از جمله مراقبت های دهانی پیشنهادی و اینکه چه زمانی باید به دندانپزشکی مراجعه کرد. اغلب با پیگیری نکات نگهداری از بریج ها، آنها بیشتر از ۱۰ سال دوام خواهند داشت.

نحوه مراقبت از بریج های دندانی

بریج های دندانی “دائمی” تلقی می شوند زیرا مانند پروتزهای مصنوعی متحرک نیستند، اما برای همیشه نیز دوام نخواهند داشت. میانگین عمر بریج های دندانی بین پنج تا هفت سال است، اما با مراقبت های صحیح، برخی بریج های دندانی می توانند بیش از یک دهه عمر داشته باشند. پیشرفت هایی که در زمینه مواد و روش ها صورت گرفته است می توانند باعث شوند در آینده حتی با دوام تر نیز باشند. حتی با این حال، نحوه مراقبت از بریج های دندانی می تواند تأثیر بزرگی روی عمر آنها داشته باشد.

چگونه می توان طول عمر بریج های دندانی را افزایش داد؟

بهداشت خوب دهانی برای محکم و سالم نگهداشتن دندان های باقی مانده و نیز برای افزایش طول عمر بریج ها و سالم نگهداشتن آنها مهم است. درست مانند دندان های طبیعی، لازم است بریج های دندانی خود را حداقل دو مرتبه در طول روز مسواک بزنید و نخ دندان بکشید.

دندانپزشک برای شما نحوه مسواک زدن و نخ دندان کشیدن صحیح اطراف بریج جدید را توضیح خواهد داد. علاوه بر این، مهم است به طور منظم برای معاینات و پاکسازی های دندانی به دندانپزشک مراجعه کنید.

تغییر در رژیم غذایی

باید از خوردن برخی غذاها اجتناب نمایید زیرا آنها موجب بروز مشکلاتی برای بریج یا دندان های پایه شما خواهند شد. این خوراکی ها عبارتند از:

• آبنبات های جویدنی/ چسبناک (که می توانند موجب کنده شدن روکش از روی دندان های تکیه گاه شوند)
• آبنبات یا اسنک های سفت.
• غذاهای شیرین (برای پیشگیری از پوسیدگی دندان های زیر روکش)
• پاپ کورن
• آجیل ها.

شما باید تا مدتی پس از جایگذاری بریج های دندانی مراقب آنچه می خورید باشید. مطمئن شوید می دانید چند روز بعد از انجام فرایند چه چیزی می توانید و چه چیزی نمی توانید بخورید، و دستور العمل های دندانپزشک را دنبال کنید.

نقاط ضعف بریج های دندانی

با وجود تمام مزایایی که برای بریج های دندانی ذکر شد، آنها معایبی نیز دارند که به استفاده از بریج های دندانی در دندانپزشکی ترمیمی مربوط می شوند.

اولاً، دندان های اباتمنت سالم در طرفین فضای خالی به جا مانده از دندان از دست رفته که پونتیک را در جای خود نگه می دارند، در برخی موارد ممکن است پس از قرار گیری بریج آسیب ببینند. برای مثال، اگر بریج و روکش ها به خوبی قرار نگیرند و اجزاه دهند پلاک و باکتری ها وارد فضای زیر آنها شوند، خطر پوسیدگی دندان های زیرین وجود خواهد داشت. بعلاوه، ساختار دندان ها ممکن است پس از قرار گیری روکش ها و بریج تغییر کنند.

در برخی بیماران، دندان های تکیه گاه استحکام کافی برای نگهداشتن بریج ندارند و متعاقباً فرو می ریزند. این حادثه منجر به بروز مشکلات دیگری می شود که نیاز به رسیدگی خواهند داشت و ممکن است حتی موجب وخیم تر شدن وضعیت اصلی شود. در موارد متعدد، دندان های اباتمنت ممکن است در نهایت نیاز به جایگزینی با ایمپلنت های دندانی داشته باشند.

ارزیابی نقاط ضعف و قوت بریج های دندانی

بهترین نوع درمان ترمیمی دندانی به موارد خاص بستگی دارد و مزایا و معایب باید در روند تصمیم گیری مد نظر قرار بگیرند. الزامی است که دندانپزشک گزینه های مختلف را در کنار خطرات و مزایای احتمالی هر یک به بیمار معرفی کند، تا با هم بتوانند بهترین تصمیم ممکن را بگیرند.

هزینه بریج های دندانی چقدر است؟

متغیرهای مختلفی وجود دارند که می توانند روی هزینه های بریج های دندانی تأثیر بگذارند، از جمله:

• تعداد دندان های از دست رفته که نیاز دارند با بریج پر شوند.
• مواد استفاده شده، مانند رزی کامپوزیت، زیرکونیا، یا آلیاژ فلزات که با رزین پوشانده می شوند.
• پیچیدگی/ دشواری جایگذاری.
• درمان های اضافی برای دیگر مشکلات دندانی، مانند بیماری لثه.
• موقعیت جغرافیایی محل سکونت بیمار.