در این نوشته می خوانید:
انجام درمان ریشه زمانی توصیه می شود یا ضرورت پیدا می کند که پالپ و بافت های نرم درون کانال ریشه عفونی و ملتهب شوند. دلایل بسیاری هستند که می توانند موجب شوند دندان به درمان ریشه نیاز داشته باشد، از جمله:
- پوسیدگی عمیق دندان
- فرایندهای مکرر دندانپزشکی
- تاج دندان معیوب
- ترک یا لب پر شدگی دندان
این عوامل باعث می شوند راهی برای ورود باکتری به مرکز دندان وجود داشته باشد. علاوه بر اینها، آسیب به دندان می تواند به پالپ صدمه بزند، حتی اگر هیچ ترک یا لب پر شدگی مشهودی در آن وجود نداشته باشد. در صورتی که التهاب یا عفونت پالپ بدون درمان باقی بماند تشدید می شود و می تواند موجب بروز درد یا آبسه ی آن شود، تا جایی که حتی ممکن است لازم باشد دندان کشیده شود.
دلایل بالینی بسیاری نیز هستند که می توانند نیاز به درمان ریشه را ضروری کنند، اما به دلایل بیشمار دیگری، نجات دندان طبیعی انتخابی کاملاً عقلانی است. درمان اندودانتیک یا درمان ریشه کمک می کند لبخند طبیعی حفظ شود. با مراقبت های درست و صحیح، دندان هایی که تحت درمان ریشه قرار گرفته اند می توانند تا پایان عمر دوام داشته باشند.
علیرغم آنچه ممکن است شما شنیده باشید یا در وب سایت ها خوانده باشید، هدف درمان ریشه ایجاد درد شدید نیست. برعکس، هدف این فرایند حفظ دندانی است که به شدت عفونی شده است و موجب بروز درد شدید می شود. دندانپزشک این فرایند را به منظور تخلیه ی باکتری و بافت از دست رفته (مرده) یا در حال از دست رفتن درون دندان انجام می دهد. تکنیک ها و فناوری های مدرن کمک کرده اند درمان ریشه نسبتاً راحت باشد و اغلب بیشتر از یک یا دو جلسه مراجعه به دندانپزشک نیاز نداشته باشد.
مراحل گام به گام درمان ریشه
درمان ریشه فرایندی چهار مرحله ای است که طی دو جلسه انجام می شود.
- ابتدا دندانپزشک در اطراف دندانی که نیاز به عصب کشی دارد ماده ی بی حس کننده تزریق خواهد کرد که فرو رفتن سوزن تنها درد خفیفی ایجاد خواهد کرد. پس از بی حس شدن دندان، دندانپزشک اطراف دندان یک “رابر دَم” دندانپزشکی قرار می دهد، کاور پلاستیکی کوچکی که دندان را ایزوله می کند تا در طول فرایند درمان آن را تمیز و خشک نگه دارد.
درمان ریشه (عصب کشی) - سپس از یک ابزار بسیار کوچک مانند دریل استفاده می کند تا با ایجاد یک حفره در بخش داخلی دندان به درون آن دسترسی پیدا کند. سپس، با استفاده از یک فایل کوچک (یکی از ابزارهای دندانپزشکی) پالپ آسیب دیده و بیمار از داخل دندان تخلیه خواهد کرد. از فایل ها برای شکل دهی حفره ی داخلی دندان و ریشه نیز استفاده می شود. سپس حفره را با استفاده از آب شستشو خواهد داد تا پالپ باقی مانده را پاک کند. پس از آن محلول آنتی میکروبیال درون حفره ریخته می شود تا باکتری های باقی مانده از بین بروند و خطر عفونت کاهش یابد.
- به محضی که حفره ی دندان کاملاً تمیز و ضد عفونی و پس از آن خشک شد، دندانپزشک حفره را با استفاده از ماده ای لاستیک مانند به نام گاتا پرکا پر می کند. در انتها، حفره ی دندان با استفاده از یک روکش موقت مسدود می شود تا زمانی که روکش دائم آماده شود.
- پس از چند هفته، دندانپزشک درمان را با قرار دادن روکش دائم یا ترمیمی مشابه آن روی دندان به اتمام می رساند. بسته به شرایط دندان طبیعی ، برای حمایت بیشتر دندان ممکن است نیاز باشد دندانپزشک یک پست درون حفره ی دندان قرار دهد تا ترمیم دندان دوام بیشتری داشته باشد.
مراقبت های پس از درمان ریشه
مراقبت صحیح از دندان ها و لثه ها پس از درمان ریشه (عصب کشی) ضروری است. مدتی پس از انجام درمان ریشه باید مجدداً به دندانپزشک مراجعه کنید، از دندان عصب کشی شده تصویر رادیوگرافی تهیه کنید تا دندانپزشک این اطمینان را به شما بدهد که تمام علائم عفونت از بین رفته اند.
همواره سعی کنید دو مرتبه در سال به دندانپزشک مراجعه کنید تا بر اساس معاینات انجام شده اقدامات دندانپزشکی لازم برای شما انجام شوند. آسیب هایی که در نتیجه ی پوسیدگی دندان به پالپ دندان وارد می شوند قابل پیشگیری هستند زیرا از داخل خود دهان آغاز می شوند. جرمگیری و پاکسازی دندان ها به جلوگیری از روند پیشرفت پوسیدگی کمک زیادی می کنند. دو مرتبه مسواک زدن در طول روز، با خمیر دندان مناسبی که به مدت ۱۲ ساعت با میکروب ها مبارزه کند، و نیز کشیدن نخ دندان برای رسیدن به این هدف کمک کننده خواهند بود.
عوارض جانبی عصب کشی دندان
- یکی از عوارض جانبی شایع درمان ریشه درد خفیف دندان پس از اتمام فرایند است. این درد معمولاً ظرف یک هفته پس از آن از بین خواهد رفت. با این حال، در صورتی که حتی پس از اتمام فرایند باکتری باقی مانده باشد، ممکن است مجدداً موجب عفونت دندان شود. بنابراین، اگر چند روز پس از درمان ریشه درد از بین برود و پس از آن مجدداً احساس شود، توصیه می شود به دندانپزشک مراجعه کنید.
- گاهی اوقات ممکن است ریشه ی دندان ترکی داشته باشد که از چشم دندانپزشک دور مانده است. در این صورت، این ترک به مجرایی برای ورود باکتری و عفونت تبدیل خواهد شد.
- ممکن است روکش روی دندان شل شود. همین مشکل باعث می شود دندان عصب کشی شده بدون پوشش باقی بماند. در چنین حالتی ممکن است سیل روی دندان به مرور زمان فرسوده و ساییده شود و مجدداً منفذی برای ورود مجدد باکتری به دندان ایجاد شود و باعث شود دوباره عفونی شود.
- اگر برای پر کردن از مواد بی کیفیت استفاده شود، به مرور زمان ساییده خواهند شد و خطر عفونت باکتریایی مجدد وجود خواهد داشت