حساسیت به مواد غذایی و مراقبت های دندانی

میلیون ها نفر در سراسر دنیا از حساسیت به مواد غذایی رنج می برند و این رقم هنوز هم در حال افزایش است. افراد مبتلا به آلرژی به مواد غذایی به احتیاط کردن هنگام خوردن و آشامیدن هر چیزی عادت کرده اند. برای آنها، چک کردن برچسب محصولات خوراکی و سؤال پرسیدن در رستوران ضروری است و بصورت بالقوه یک عادت است که می تواند زندگی آنها را نجات دهد. علت این است که افرادی که آلرژی به مواد غذایی را دارند می دانند که اگر ماده ای که موجب بروز واکنش می شود را سهواً بخورند چه اتفاقی رخ خواهد داد.

متأسفانه، گرچه ممکن است آنها مراقب آنچه می خورند باشند، اما برخی از افرادی که آلرژی به مواد غذایی دارند ممکن است فکر نکنند که محصولات بهداشتی دهان و دندان نیز حاوی آلرژن یا همان مواد حساسیت زا هستند. قبل از رفتن نزد دندانپزشک یا تغییر یک محصول بهداشتی، یا حتی جویدن یک آدامس با برند جدید، فرد باید بهتر بداند آنها حاوی چه محصولات دندانی هستند که ممکن است به آن حساسیت داشته باشند و چرا.

حساسیت به مواد غذایی

آلرژی به مواد غذایی یک واکنش بالقوه ایمنی تهدید کننده زندگی به یک ماده حساسیت زا بر پایه غذا است. گرچه واکنش های آلرژیک می توانند کشنده باشند، اما علائم و نشانه ها غیر قابل پیش بینی هستند و می توانند از خفیف تا متوسط باشند و می توانند شامل خارش، پوسته پوسته شدن، شوک شدید ناشی از حساسیت، و از دست رفتن هوشیاری باشند. تنها راه برای پرهیز از این واکنش های آلرژیک اجتناب کردن از غذاهای حساسیت زا می باشد، زیرا هیچ درمانی وجود ندارد. به همین دلیل است که واکنش های آلرژیک به محصولات دندانی می توانند افراد را غافلگیر کنند.

حساسیت به مواد غذایی و محصولات دندانی

برخی محصولات خاص دندانی حاوی مواد غذایی هستند که به صورت بالقوه می توانند موجب تحریک واکنش های آلرژیک شوند. این مواد عبارتند از برخی از رایج ترین مواد حساسیت زای غذایی مانند بادام زمینی، pine nuts، پروتئین تخم مرغ، و شیر و پروتئین شیر. دیگر محصولاتی که باید نسبت به آنها محتاط بود عبارتند از فلوراید، خمیر دندان، خمیر های پولیش، سمان (چسب) دندانپزشکی، و آدامس. البته همه این محصولات حاوی این مواد نیستند؛ بنابراین، افراد باید مواد تشکیل دهنده برندهای مختلف را مطالعه کنند که ممکن است حاوی مواد مورد نظر باشند.

در اینجا به بیان برخی از محصولات دندانپزشکی می پردازیم که ممکن است حاوی مواد حساسیت زا باشند:

• Recaldent یکی از مشتقات شیر است (که ممکن است به عنوان casein فهرست شود)، که ممکن است در برخی خمیر دندان ها و برخی از اشکال آدامس ها یافت شود.
• خمیر پولیش حاوی گلوتن، که باعث بروز اختلالات گوارشی می شوند.
• فلورایدها می توانند حاوی گلوتن یا روغن آجیل ها باشند.
• بی حس کننده های موضعی حاوی طعم دهنده های میوه ای هستند.
• پروپوفول Propofol، که یک ماده بیهوشی عمومی است که حاوی پروتئین تخم مرغ است.
• سمان ها، که حاوی اوژنول هستند که از روغن میخک گرفته شده است.
• اکسید نیتروز به طور خاص حاوی تخم مرغ نیست، اما ماده ای دارد که از نظر مولکولی مانند تخم مرغ ها ساخته شده است.

مشکلات احتمالی دندانی ناشی از آلرژی به مواد غذایی

آلرژی به مواد غذایی که توسط بیماران گزارش شده است، می تواند عوارض دندانی داشته باشد. برای مثال، بیمارانی که به برخی غذاهای خاص مانند آووکادو، کیوی، آناناس، و موز حساسیت دارند بیشتر در معرض خطر آلرژی به لاتکس قرار دارند زیرا خوراکی ها حاوی پروتئین هایی هستند که مشابه آنها در لاتکس وجود دارد.

برخی از محصولات دندانی مانند فلوراید، خمیر پروفی، آدامس، و مواد سیلانت، ممکن است حاوی مواد حساسیت زایی مانند طعم دهنده های میوه، هسته درخت کاج، رگه هایی از بادام زمینی، روغن میخک، گلوتن، و پروتئین شیر.

دندانپزشکان باید چه نکاتی را به خاطر داشته باشند؟

دندانپزشکان و ارائه دهندگان مراقبت های دهانی نیز باید نقش خود را در حصول اطمینان از امنیت بیماران خود ایفا کنند. به صورت ایده آل، آنها باید اقدامات احتیاطی لازم را به عنوان بخشی از تجربه همه بیماران خود انجام دهند. به این معنا که باید از بیماران خود بپرسند آیا هیچ آلرژی به مواد دارند، و این اطلاعات را به عنوان بخشی از اسناد بیمار خود ثبت کنند. علاوه بر این، دندانپزشکان باید از بیماران خود که حساسیت دارند این پرسش را بپرسند که آیا در صورت بروز واکنش با خود Epi-Pen دارند یا خیر. ارائه دهندگان مراقبت های دهانی باید از مواد تشکیل دهنده موجود در محصولاتی که عموماً استفاده می کنند و نیز محصولاتی که توصیه می کنند آگاه باشند.

این قضیه هشداری برای همه دندانپزشکان است تا سابقه کامل پزشکی بیمار را جمع آوری کنند و باید با احتیاط هر یک از پاسخ های مثبت بیماران خود در مورد آلرژی هایی که دارند، داروهایی که مصرف می کنند، و نیز شرایط پزشکی خاصی که در حال حاضر دارند را مد نظر قرار دهند.

به دندانپزشکان یادآوری می شود که:

• با دقت سوابق پزشکی را با بیمار مرور کنند تا هر گونه آلرژی احتمالی را واکنش های منفی به هر دارو، ماده، یا محصولی را شناسایی نمایند.
• مرور دیگری روی سیستم انجام دهند و با بیمار بیشتر در مورد هر گونه واکنش مثبت یا غیر شفاف تحقیق کنند تا سابقه، نوع، و وخامت هر گونه واکنش آلرژیک گزارش شده ای را مشخص نمایند.
• در صورت لزوم درمان را به تأخیر بیندازند و برای درخواست هر گونه تست آلرژی، در صورتی که ضروری دانسته شود، با پزشک بیمار مشورت کنند.
• به صورت کاملاً واضح یافته ها/ احتیاط های لازم را در مدارک پزشکی بیمار ثبت کنند و بر اساس یادداشت های پزشکی بیمار پیش بروند.
• بایستی خود دندانپزشک و کارکنان مطب آموزش های لازم در خصوص نحوه شناسایی علائم و نشانه های آنافیلاکسی و مدیریت مؤثر فوریت های پزشکی هنگام نیاز را دریافت کنند. علائم و نشانه های آنافیلاکسی یا حملات آلرژیک عبارتند از:
  • خارش نرم کام یا همان سقف دهان
  • استفراق/ تهوع
  • فشار زیر استخوان جناق سینه
  • مشکل در تنفس
  • افت فشار خون
  • ضایعات پوستی
  • کهیر: واکنش های رگی پوست که با ظاهر شدن زود گذر لکه های کم برجسته ای که از پوست اطراف خود سرخ تر یا رنگ پریده تر هستند اغلب همراه با خارش شدید.
  • اِدِم حنجره ای: تجمع غیر طبیعی مایع در فضای بین یاخته ای بافت های حنجره.
  • اسپاسم نایژه: تنگ شدن ناگهانی لوله های برونشی در اثر انقباض غیر ارادی عضلات صافی که در جدار آنها وجود دارد.
  • آریتمی قلبی.
• بایستی کیت اورژانسی حاوی منابع قابل دسترس اکسیژن، دیفن هیدرامین و اپی نفرین به اندازه کافی موجود داشته باشند.