تأثیر اختلالات خوردن روی سلامت دهان و دندان ها

طبق یک نظرسنجی در سال ۲۰۱۶ توسط اداره آمار کانادا، بیش از ۳% از کانادایی ها (بیش از یک میلیون) تحت تأثیر اختلالات خوردن قرار دارند. برخی از افراد آنها را انتخاب سبک زندگی یا مکانیسم مقابله می دانند؛ در حقیقت، آنها نگرانی های جدی سلامتی هستند که می توانند منجر به بروز بیماری های جسمی و روانی شدید یا احتمالاً کشنده شوند.

یکی از عوارض نادیده گرفته شده اختلالات خوردن تاثیری است که می توانند روی سلامت دهان و دندان های شما داشته باشند. بر اساس انجمن سلامت روان کانادا (CMHA) بی اشتهایی عصبی، پرخوری عصبی و پرخوری سه اختلال غذایی شناخته شده هستند. در حالی که آنها تعدادی اثرات مشترک روی سلامت دهان و دندان ها دارند، هر یک از آنها نگرانی های خاص خود را برای حفظ سلامت دهان و دندان ها به همراه دارند.

بی اشتهایی عصبی

بی اشتهایی ناشی از تصویر تحریف شده افراد از  بدن خود است که باعث می شود با وجود شواهد ضد و نقیض، افراد باور کنند که اضافه وزن دارند، تا جایی که ممکن است وقتی لاغر هستند همچنان خود را چاق ببینند. این ترس شدید از افزایش وزن باعث می شود فرد مبتلا رژیم غذایی بسیار محدودی را دنبال کند. در نتیجه افراد مبتلا به بی اشتهایی عصبی لاغر می شوند، و باعث بروز عوارض جسمی و روانی می شود. میزان مرگ و میر ناشی از بی اشتهایی عصبی بسیار بالا است؛ حدود ۱۰ درصد از افراد مبتلا ممکن است در نتیجه خودکشی یا بیماری های ناشی از گرسنگی جان خود را از دست بدهند.

اثرات بی اشتهایی عصبی روی سلامت دهان و دندان ها

• کمبودهای تغذیه ای- افراد مبتلا به بی اشتهایی عصبی کالری کافی برای تأمین سوخت بدن خود جهت انجام عملکردهای روزانه را مصرف نمی کنند، و همچنین مواد مغذی مناسب برای زندگی سالم را دریافت نمی کنند. این منجر به بروز عوارض جانبی مختلفی می شود، از جمله:
• بوی بد دهان- بوی بد دهان ناشی از کمبود ویتامین B3 (یا نیاسین) است.
• زخم ها و ترک ها- کمبود ویتامین B3 بعلاوه می تواند باعث ایجاد آفت های دهانی شود. کمبود آهن می تواند منجر به ایجاد زخم های دهان و شکاف هایی در گوشه های دهان شود.
• خشکی- کم آبی باعث خشکی دهان و لب ها می شود، که منجر به قرمزی و ترک خوردن لب ها می شود.
• از دست دادن استخوان- بی اشتهایی عصبی با در پی داشتن عدم دریافت مقدار مناسب کلسیم و ویتامین D، می تواند منجر به پوکی استخوان osteoporosis یا کاهش توده استخوانیosteopenia شود. این کار دندان ها و استخوان ها را ضعیف می کند و آنها را شکننده و مستعد شکستن می کند.
• تغییر رنگ دندان- بدون تغذیه مناسب، بدن نمی تواند مواد معدنی مینای دندان را دوباره تأمین کند. دندان ها ممکن است شکل و رنگ طبیعی خود را از دست بدهند، شفاف شوند یا تغییر رنگ بدهند.
• پوسیدگی دندان- کمبود آهن، کلسیم و کمبود ویتامین D، با تضعیف سیستم دفاعی بدن می توانند باعث پوسیدگی دندان شوند.
• بیماری لثه- بیماری های لثه، مانند ژنژیویت (التهاب لثه) و پریودنتیت، دیگر نگرانی های احتمالی هستند که می توانند به دلیل تغذیه ناکافی برای سلامت دهان ایجاد شوند.
• حساسیت دندان- افراد مبتلا به بی اشتهایی عصبی اغلب نسبت به دما، بویژه سرما، واکنش بیشتری نشان می دهند. بعلاوه، دندان های آنها به دلیل از دست دادن مینای خود می توانند به دما بسیار حساس شوند.
• مشکلات مربوط به غدد بزاقی- کمبودهای تغذیه ای که با این اختلال همراه هستند می توانند باعث بزرگ شدن غدد بزاقی، نهفتگی یا عفونی شدن غدد بزاقی شوند که به طور بالقوه باعث بروز درد می شوند. این می تواند منجر به خشکی مزمن دهان، کاهش توانایی تولید بزاق برای خنثی کردن اسیدها و در نتیجه ایجاد حفره شود.

اسید معده به دندان ها و لثه ها آسیب می زند و باعث ایجاد حساسیت می شود.

پرخوری عصبی

مشخصه ویژه پرخوری عصبی وجود چرخه های مکرر پرخوری (خوردن اجباری مقادیر زیاد غذا) و پاکسازی (دفع اجباری غذا) است. پاکسازی می تواند اشکال مختلفی داشته باشد، از جمله استفراغ اجباری، روزه گرفتن، مصرف مقادیر زیاد دیورتیک ها و ملین ها، و ورزش طولانی یا زیاد.

عوامل دقیقی منجر به بروز پرخوری عصبی می شوند که هنوز به طور کامل شناسایی نشده اند. اعتقاد بر این است که ترکیبی از ژنتیک، هورمون ها، تصویر بدنی ناسالم، استرس انتقالی، و مسائل عاطفی ناشی از تروما، روی این مسئله تأثیر می گذارند.

بر خلاف بی اشتهایی عصبی، هیچ نشانه آشکار قابل مشاهده ای از این وضعیت وجود ندارد، زیرا مبتلایان اغلب وزن طبیعی بدن خود را حفظ می کنند.

اثرات پرخوری عصبی روی سلامت دهان و دندان ها

• کمبودهای تغذیه ای- مانند بی اشتهایی عصبی، کمبود مواد مغذی ضروری، به دلیل انجام مکرر پاکسازی می تواند منجر به بروز خشکی دهان، ترک خوردن لب ها، بوی بد دهان، تغییر رنگ دندان ها و تحلیل رفتن استخوان شود.
• گلودرد- اسیدهای معده باعث از بین رفتن بافت نرم دستگاه گوارش می شوند. گلودرد ناشی از پاکسازی های مکرر می تواند دائمی و مزمن شود.
• پوسیدگی و سایش دندان- استفراغ کردن باعث ورود اسید معده به داخل دهان می شود. ماهیت خورنده اسیدهای معده روی سطح دندان ها، باعث از بین رفتن مینای آنها می شود و در نتیجه باعث از بین رفتن بافت، و ایجاد ضایعات سطحی و حفره های مکرر می شود. این می تواند با مسواک زدن بعد از استفراغ کردن تشدید شود.
• حساسیت دندان- ضعیف شدن مینای دندان و زوال لثه می تواند باعث حساسیت دندان ها به دماهای شدید شود. غذا یا نوشیدنی های سرد یا گرم ممکن است باعث بروز درد شوند.
• آسیب نرم کام- نرم کام بافت نرم پشت سقف دهان شما است. این ناحیه بویژه در معرض آسیب ناشی از اسیدهای معده قرار دارد.
• غدد بزاقی ملتهب- پاکسازی می تواند باعث التهاب و عفونی شدن غدد بزاقی واقع در فک و گردن شود. بزرگ شدن غدد می تواند دردناک باشد و ممکن است برای بقیه قابل درک باشد، و تصویر منفی بدن و استرس را تشدید کند.

اختلال پرخوری

مانند پرخوری عصبی، پرخوری شامل خوردن اجباری مقادیر زیادی غذا در یک دوره کوتاه است، اما بدون پاکسازی بعدی. به جای آن، دوره های مصرف بیش از حد غذا، باعث ایجاد احساس شرم، گناه و افسردگی می شوند که به نوبه خود می توانند منجر به پرخوری بیشتر شوند.

افراد مبتلا، بدون جستجوی فعالانه برای روش هایی برای خلاصی از شر کالری های اضافی دریافتی در طول دوره پرخوری، معمولاً علیرغم رژیم های غذایی مکرر، وزن اضافه می کنند و ممکن است از نظر بالینی چاق شوند.

اثرات اختلال پر خوری روی سلامت دهان و دندان ها

• پوسیدگی دندان- پرخوری (بویژه با افزایش مصرف غذاهای شیرین یا نوشیدنی های گازدار) باعث می شود دندان ها و لثه ها بیشتر در معرض افزایش پلاک و اسید قرار بگیرند، و در نتیجه حفره ها و پوسیدگی دندان ایجاد می شوند.
• حساسیت دندان- در نتیجه اسیدیته بالاتر داخل دهان، لثه ها و مینای دندان ممکن است فرسوده شوند، و در مواجهه دندان ها با غذاها یا نوشیدنی های سرد یا گرم، حساس تر شوند.

نحوه درمان مشکلات دندانی ناشی از اختلالات خوردن

اگر بخواهید به تنهایی بر اختلال خوردن غلبه کنید، کار شما دشوار است. خوشبختانه، شما مجبور نیستید این کار را به تنهایی انجام دهید. افراد زیادی هستند که می توانند به شما کمک کنند تا چرخه مخرب این اختلالات را بشکنید و برای به دست گرفتن مجدد کنترل سلامت عاطفی و جسمی خود می توانید از راهکارهای زیادی استفاده کنید. در اینجا چند رویکرد مفید وجود دارند:

این اختلال را درمان کنید و از خدمات دندانپزشکی استفاده کنید.

درخواست برای کمک تخصصی برای مبارزه با این اختلال، تا حد زیادی، مؤثرترین وسیله برای بازیابی سلامتی شما است. طرح درمان شما باید شامل مراقبت های تخصصی دندانپزشکی باشد. یک دندانپزشک می تواند میزان هر گونه آسیب را ارزیابی کند و تا حد امکان سلامت دهان و دندان های شما را احیاء کند.

اگر برای مدت زمان طولانی با بیماری خود دست و پنجه نرم کرده اید، برخی از عوارض جانبی آن ممکن است به راحتی بازگشت پذیر نباشند. بسته به مشکل، راه حل ها ممکن است شامل قرار دادن روکش ها یا ونیرها، درمان ریشه یا دندانپزشکی زیبایی باشند.

تنها مراقبت های دندانی

ممکن است هنوز برای درمان روانشناسی مشکل خود آمادگی نداشته باشید. با این حال، توصیه می شود که از سلامت دهان و دندان های خود مراقبت کنید. با دندانپزشک خود مشورت کنید و در مورد مراقبت های بهداشتی دهان و دندان راهنمایی بخواهید. برای نظارت بر مشکلات و جلوگیری از بدتر شدن آنها، به طور منظم، هر چهار تا شش ماه یک مرتبه مراجعه کنید.

اگر دندانپزشک شما در مورد اختلال احتمالی خوردن نگرانی هایی را مطرح می کند، تا جایی که می توانید با آنها صادق باشید. این به آنها اجازه می دهد تا یک ارزیابی کامل به شما ارائه دهند و توصیه های مرتبط تری را به شما ارائه دهند.

دندانپزشک شما همچنین می تواند پشتیبانی لازم را برای شروع سفر به سمت بهبودی به شما ارائه دهد. نام گذاری مشکل اولین قدم است و می تواند به شروع درمان با یک متخصص در یک محیط امن و بدون قضاوت کمک کند. دندانپزشک شما فقط سلامتی شما را در ذهن دارد و تمام بحث ها را خصوصی و محرمانه نگه خواهد داشت.

بهداشت دهان و دندان را به شدت رعایت کنید.

از دندانپزشک خود بپرسید که برای حفظ سلامت دندان ها و لثه های خود در منزل چه کاری می توانید انجام دهید. برای محافظت از سلامت دهان و دندان های خود و کاهش مشکلات موجود، این توصیه را به طور کامل دنبال کنید.

• به طور منظم دندان های خود را مسواک بزنید و نخ دندان بکشید. بلافاصله پس از استفراغ کردن مسواک نزنید. اسید معده دندان ها را ضعیف می کند و آنها را مستعد آسیب می کند.
• بعد از پاکسازی به جای مسواک زدن، دهان خود را آبکشی کنید یا دهانشویه استفاده کنید. برای خنثی کردن اسید داخل دهان از آب، جوش شیرین یا دهانشویه فاقد قند استفاده کنید.
• دهان خود را اغلب مرطوب کنید. خشکی دهان می تواند ناشی از استفراغ مکرر و عدم تغذیه مناسب باشد. مرطوب نگه داشتن دهان می تواند به جلوگیری از پوسیدگی دندان کمک کند. از دندانپزشک خود بپرسید که از چه نوع مایعی استفاده کنید (اعم از آب ساده یا محصولات تخصصی).
• از محصولات تجویز شده توسط دندانپزشک خود استفاده کنید. آنها ممکن است دهانشویه فلورایده، خمیر دندان های مخصوص حساسیت یا مواد معدنی کننده مجدد را توصیه کنند.

عادات خوب دندانپزشکی می توانند عوارض را کنترل کنند.

سلامت دندان های شما ضروری است. داشتن یک اختلال خوردن نباید شما را از دریافت مراقبت هایی که نیاز دارید باز دارد. مطب دندانپزشک شما می تواند مکانی امن برای بحث در مورد مسائل شما باشد. لازم نیست همه مسائل را به طور کامل بازگو کنید، اما به دندانپزشک خود اطلاع دهید که با یک اختلال خوردن دست و پنجه نرم می کنید، می تواند به کاهش علائم، برطرف کردن عوارض جانبی کمک کند، و به شما کمک کند اولین قدم را برای به دست آوردن مجدد کنترل سلامت جسمی و روانی خود بردارید.