پیشگیری از پوسیدگی دندان ناشی از شیشه شیر

به عنوان والدین، محافظت از سلامت فرزندتان از سنین پایین شروع می شود – و این شامل لبخند او نیز می شود. اگرچه دندان های شیری کودک شما در نهایت می افتند، اما بخش مهمی از سلامت دهان و دندان و سلامت عمومی او هستند. یکی از مشکلات شایع اما قابل پیشگیری که بسیاری از نوزادان و کودکان نوپا با آن مواجه هستند این است که درست مانند دندان های دائمی، دندان های شیری نیز می توانند دچار پوسیدگی شوند. پوسیدگی دندان در نوزادان و کودکان نوپا به عنوان “پوسیدگی دندان ناشی از شیشه شیر” یا برای دندانپزشکان به عنوان پوسیدگی زودرس دوران کودکی شناخته می شود. این وضعیت زمانی رخ می دهد که دندان های کودک برای مدت طولانی، بخصوص در هنگام چرت زدن یا خواب، در معرض مایعات قندی مانند شیر، شیر خشک یا آبمیوه قرار می گیرند. متأسفانه، این پوسیدگی می تواند منجر به آسیب طولانی مدت به سلامت نوزاد یا کودک نوپا شود.

مهم است که به نوزادان مراقبت های دهانی خوبی ارائه دهید تا از دندان های آنها در طول زندگی شان محافظت شود. ما می خواهیم شما هر آنچه را که می توانید در مورد تهدید پوسیدگی دندان ناشی از شیشه شیر بدانید، تا بتوانید با ما برای شکست دادن آن همکاری کنید! ما نکاتی برای جلوگیری از پوسیدگی دندان ناشی از شیشه شیر به شما ارائه می دهیم.

پوسیدگی دندان ناشی از شیشه شیر چیست؟

پوسیدگی ناشی از شیشه شیر، پوسیدگی معمولی دندان است، اما در دهان کودکان. معمولاً پوسیدگی دندان ناشی از شیشه شیر دندان های جلویی دو فک بالا و پایین را تحت تأثیر قرار می دهد، اما این بدان معنا نیست که در دندان های عقب تر رخ نمی دهد.

علت اصلی پوسیدگی دندان ناشی از شیشه شیر، قرار گرفتن طولانی مدت در معرض قندها است. وقتی نوزادان با شیشه شیر در دهان خود به خواب می روند، مایع در اطراف دندان ها جمع می شود. سپس باکتری ها از قندها تغذیه می کنند و اسیدی تولید می کنند که به مینای دندان آسیب می رساند. بدون توجه زود هنگام، این می تواند منجر به پوسیدگی و عفونت شود که هم دندان های کودک و هم دندان های دائمی را تحت تأثیر قرار می دهد.

پوسیدگی دندان ناشی از شیشه شیر چیست؟

چرا نگران پوسیدگی دندان ناشی از شیشه شیر باشیم، با اینکه همه دندان ها موقتی هستند؟

اولین مسئله، اجتناب از کارهای دندانپزشکی است. دندان های به شدت پوسیده ممکن است به کشیدن نیاز داشته باشند، با وجود اینکه دائمی نیستند. و از دست دادن دندان های موقت می تواند اثرات منفی از جمله عادات غذایی بد، مشکلات گفتاری، دندان های نامرتب و آسیب دیدن دندان های دائمی داشته باشد. از سوی دیگر، دندان های شیری سالم معمولاً منجر به دندان های دائمی سالم می شوند.

بیایید نگاهی دقیق تر بیندازیم به برخی از مشکلاتی که با پوسیدگی دندان ناشی از شیشه شیر همراه هستند:

·       رشد گفتار: آیا تا به حال به کسی که دندان هایش را از دست داده، بخصوص دندان های جلویی، گوش داده اید و سعی در صحبت کردن داشته است؟ اگر چنین تجربه ای داشته اید، می دانید که چقدر برای صحبت واضح و صحیح به دندان نیاز داریم. دلیل آن این است که دندان های مرتب، صحبت کردن را آسان تر می کنند. و این در مورد نوزادان نیز صادق است. نوزادانی که دندان های سالم، با فاصله مناسب و کم و بیش مرتب دارند، معمولاً توانایی شکل گیری کلمات و صحبت واضح را دارند. کودکانی که دندان های ناسالم، با فاصله کم و نامرتب دارند، اغلب به درستی صحبت نمی کنند و عادات بدی که در سنین پایین به آنها دست می دهند، می توانند در طول زندگی آنها را همراهی کنند.

·       تراز دندان و موقعیت دندان های دائمی: دندان های شیری به عنوان نگهدارنده فضا برای دندان های دائمی عمل می کنند و به عنوان راهنما برای دندان های دائمی هنگام رویش در موقعیت مناسب عمل می کنند. اگر دندان شیری از دست رفته باشد، صرف نظر از دلیل آن، دندان های مجاور می توانند به داخل فضای خالی بلغزند یا کج شوند. وقتی این اتفاق رخ می دهد، دندان دائمی فضای کمتری برای ورود به لبخند دارد و حتی ممکن است رویش آن به طور کامل مسدود شود.

·       دندان های شیری جویدن و خوردن صحیح را آسان تر می کنند: علاوه بر کوچک کردن لقمه های غذاهای جامد به لقمه ها یا قطعات قابل بلع و هضم، جویدن صحیح نتایج ارزشمند دیگری نیز دارد. از دست دادن دندان و یا مشکلات مربوط به تراز نامناسب می توانند منجر به فشار اضافی بر فک و ایجاد عوارض شوند و مشکلات جویدن همچنین می توانند در رشد عضلات کلیدی صورت اختلال ایجاد کنند. جویدن نادرست حتی می تواند منجر به تغذیه نامناسب شود!

چرا نگران پوسیدگی دندان ناشی از شیشه شیر باشیم، با اینکه همه دندان ها موقتی هستند؟

جلوگیری از پوسیدگی دندان با شیشه شیر

خبر خوب این است که والدین می توانند برای کاهش خطر و حتی جلوگیری از پوسیدگی دندان با شیشه شیر، کارهای مختلفی انجام دهند.

در اینجا نکاتی برای جلوگیری از پوسیدگی دندان ناشی از شیشه شیر آورده شده اند:

·       هرگز کودک را با شیشه شیر یا آبمیوه به رختخواب نبرید، مهم نیست که چقدر روال خواب را آسان تر کند. کاهش بزاق، فعالیت و بلع به این معنی است که قند مایع ساعت ها روی دندان های کودک باقی می ماند و در نهایت باعث پوسیدگی می شود. اگر کودک شما برای خوابیدن به شیشه شیر نیاز دارد، آن را با آب پر کنید.

·       اجازه ندهید کودک شما شیشه شیر یا آبمیوه را با خود حمل کند. دسترسی مداوم به مایعات شیرین منجر به عادت بد مکیدن مداوم شیشه شیر و پوشش قندی روی دندان ها می شود.

·       سعی کنید هرگز شیشه ها را با نوشابه، آبمیوه یا آب قند پر نکنید. وقتی فرزندتان حدود ۶ ماه دارد، شروع به عادت دادن او به نوشیدن از فنجان کنید. کودکی که در ۱۲ تا ۱۴ ماهگی تجربه نوشیدن از فنجان را دارد، راحت تر می توان شیشه شیر را از او گرفت و از شیر گرفت.

·       اجازه ندهید مدت زیادی از پستانک استفاده کند و هرگز شربت یا عسل روی پستانک نریزید! در واقع، هرگز به کودک زیر ۱ سال عسل ندهید! عسل برای نوزادان بی خطر نیست.

·       میزان مصرف آبمیوه کودک را محدود کنید و با محدود کردن شیرینی جات، عادات غذایی سالم را در او تقویت کنید.

·       حتی قبل از درآمدن دندان ها، تمیز کردن دهان کودک را شروع کنید. لثه ها را بعد از هر بار تغذیه با یک دستمال گرم و مرطوب یا یک تکه گاز استریل مرطوب که دور انگشت خود پیچیده اید، پاک کنید. همچنین می توانید وسیله لاستیکی نرم و انگشتانه مانندی (که روی انگشت اشاره شما قرار می گیرد) بخرید تا از آن برای پاک کردن غذای اضافی استفاده کنید.

·       جایگزین کردن شیشه شیر با آب در زمان خواب و استفاده از لیوان مخصوص کودکان در سن یک سالگی به تقویت عادات سالم کمک می کند. این مراحل ساده توسط متخصصان مراقبت های دندانپزشکی کودکان پشتیبانی می شوند و شروع بهتری را برای سلامت دهان و دندان کودک شما تضمین می کنند.

·       پیشگیری از پوسیدگی با عادات خوب شروع می شود. به محض ظاهر شدن اولین دندان، آن را روزی دو بار با استفاده از یک مسواک نرم و یک لایه نازک خمیر دندان فلورایده مسواک بزنید. از دادن شیشه شیر پر از نوشیدنی های شیرین به کودک، بخصوص قبل از خواب، خودداری کنید.

جلوگیری از پوسیدگی دندان با شیشه شیر

چرا مراجعه زود هنگام به دندانپزشک مهم است؟

اولین مراجعه به دندانپزشک کودک خود را در اولین سالگرد تولد یا به محض رویش اولین دندان برنامه ریزی کنید. یک دندانپزشک می تواند علائم اولیه پوسیدگی را بررسی کرده و راهنمایی هایی را برای پیشگیری ارائه دهد. مراجعه منظم باعث ایجاد آشنایی و راحتی کودک شما در مطب دندانپزشک می شود.